کتاب پاریا

فکر نمی کنی که هر یک از ما یک حس فروخورده ی گناه در درون خود پنهان داریم؟ بله، این یک واقعیت انکارناپذیر است! آیا ما تا به حال مثل بچه ها دزدی نکرده ایم؟ دروغ نگفته ایم؟ چرا، قطعاً این کار را کرده ایم.

آدم هایی هستند که در تمام عمرشان این خصوصیت کودکانه را حفظ می کنند، طوری که اراده ی کنترل خود را ندارند، فقط کافی است یک فرصت به دستشان بیفتد، آن وقت مرتکب جنایت می شوند! اما من نمی توانم درک کنم که چطور این احساس گناه در تو هست.

اگر کودک مقصر نیست، پس باید تقصیر را به گردن کودک دیگری بیندازیم. این نکته ی مهمی است ...، نمی دانم، شاید بعدها نظرم تغییر کرد. من یک نفر را کشته ام، اما از این کاری که کرده ام به هیچ وجه پشیمان نیستم ...