کتاب اعترافات شهر خدا (صوتی و pdf)

معرفی کتاب اعترافات شهر خدا

کتاب اعترافات شهر خدا، در دو بخش با نام های «سفر به شهر خدا» و «سفر به شهر ظواهر» تالیف شده است و در درون آن نیز تصاویری از مکان هایی که دستمایه خلق این اثر شده اند، منتشر شده است.

در کتاب اعترافات شهر خدا، راوی نخست خود مجید حسینی است که با دو نگاه متفاوت در این اثر روایتگری کرده است و راوی دوم پسر یک ساله اوست که بخشی از این سفرنامه را روایت می کند و همین موضوع بر جذابیت این کتاب می افزاید.

گزیده کتاب اعترافات شهر خدا

در این سفر سه پسر همراهم هستند؛ دو درون و یکی بیرون. جنگ و دعوا، قیل و قال و گفت وگوی این سه پسر تمام مسیر سفرم را در هم ریخت و سفرم شده آشتی دادن این دو نفر. پسر اول، جوانی است در درونم که 10 سال پیش در چنین روزهایی به این سرزمین آمد؛ سخت مودب است، اهل قرآن، نماز و همه متون مذهبی. اصلاً پسر متن است، متن تاریخ در مدینه و مکه. وقتی که قدم می زند، از این متن تاریخی به آن متن دیگر می رود و گوش می سپارد، آرام در تاریخ قدم می زند، عرض ادب می کند، گاه می خندد و گاه می گرید و همین طور رهایش کنی در تاریخ غرق می شود؛ تو گویی اصلاً وجود ندارد. 

وجودش با این متن تاریخی یکسان است عین آنچه گفته اند، می شنود و گوشش به همه حرف ها و صداها که از این متن عظیم می آید بدهکار است؛ پسری سخت مودب، مرتب، حرف شنو و به قانون و قاعده. او همان کسی است که این سرزمین ساخته است. وجود او و وجود این سرزمین گویی یکی است و هر چه درونش را بکاوی جز متن این سرزمین و قدسیت این خاک درونش چیزی نیست و من نامش را نهاده ام: «پسر متن».

پسر دوم اما سخت بازیگوش است، گوشش به حرف ها، متن ها گرفتار نیست. تو گویی اصلا زاده شده که گوش ببندد و دهان باز کند و البته زبان سرخ سر سبز می دهد بر باد. خرده گیر و بهانه جوست. به دخمه ها و کوچه پس کوچه ها سرک می کشد پشت متن را می خواند، فاصله سفید بین سطوح را اصلا از هرچه خط کشی است، می گذرد. بازیگوشی ذاتش است و با هر چیزی اسباب بازی ساختن. اصلا این پسر کلا پرحاشیه است و روی خط فقط راه می رود و من نامش را نهاده ام «پسر حاشیه».

غیر این دو پسر که یکی را از 10 سال پیش همین جا در سفر حج در درونم شناختم و دومی را به بدبختی طی این سال ها که به مدینه نیامده بود، دستگیرش کردم، پسر سومی هم هست که جز من است اما در بیرونم. بخشی از وجود اما خارج از وجود. پسرم امیر که همراهم است و تمام سفر را تحت تاثیر قرار داده. این سومی از هر دوی آن قبلی ها عجیب تر نه پسر متن است نه حاشیه. نه درون است و نه بیرون. نه اهل دیدن و نه اهل دیدن. نه از سفر شاد است و نه ناراحت. انگار کل دنیا برای او سفر است. چه تهران خانه خودمان چه اینجا کنار قبر نبی (ص) و چه هر جای دیگر.