کتاب کتابچه تختخوابت را مرتب کن

معرفی کتاب تختخواب خود را مرتب کن

کتابچه تختخواب خود را مرتب کن، حاصل تلاش مک رِیوِن برای توضیح ده درسی است که در زمان آموزش خود در نیروی دریایی فرا گرفته است. همچنین او نحوه بهره گیری خود از این درس ها در مسیر تبدیل شدن به انسانی که اکنون هست را شرح می دهد و برای اشاره به افرادی که با نظم، تلاش، ممارست، افتخار و شجاعت خود الهام بخشش بوده اند، به وقایع و داستان های کوتاه ارجاع می کند. شما نیز می توانید سوای از جایگاه خود، برای پشت سر گذاشتنِ چالش های زندگی، این درس ها را به کار ببندید.

اگر هر روز صبح تخت خود را مرتب کنید، یعنی اولین وظیفه روزانه را به صورت کامل انجام دادید. این کار به شما نوعی حس غرور می دهد و شما را تشویق می کند کارها و وظایف بعدی را پشت سر هم، درست و کامل انجام دهید. در انتهای روز، همین یک کارِ انجام شده، به چندین کار کامل شده تبدیل می شود. مرتب کردن تخت، تاکیدی است بر این حقیقت که کارهای کوچک در زندگی اهمیت دارند. اگر نتوانید کارهای کوچک را درست انجام دهید، هرگز نمی توانید کارهای بزرگ را درست انجام دهید.

«چیزی که اینجا آغاز می شود، دنیا را متحول می کند». بر اساس تحقیقات، هر فرد معمولی در طول کل زندگی اش با بیش از ده هزار نفر روبرو می شود اگر هر یک از شما، زندگی فقط ده نفر را تغییر دهد، و هر یک از آن ده نفر هم زندگی ده نفر دیگر را تغییر دهند، با گذشت فقط پنج نسل، یعنی 125 سال، زندگی 800 میلیون نفر تغییر می کند. مهم نیست زن هستید یا مرد. مذهب و قومیت شما مهم نیست. تفکرات ذهنی یا موقعیت اجتماعی شما اهمیتی ندارد. همه ما مشکلات مشابهی داریم و در این مسیر، درس هایی وجود دارد که به پیروزی در کشمکش ها و پیشرفت در متحول کردن خود و جهان پیرامون ما کم می کند، و کاربردشان برای همه یکی است.

گزیده کتاب تختخواب خود را مرتب کن

مک‌رِیوِن از همان ابتدای شروع ِدوره آموزشی در سیل، ارزش کار تیمی و نیاز به کمک دیگران در انجام وظایف دشوار را به خوبی متوجه می‌شود. به تازه واردها که با لقب «بچه قورباغه» بهشان اشاره می شد، یک قایق لاستیکی سه متری می دادند تا از فردی ناشی و مبتدی، به افسر آموزش دیده نیروی‌دریایی تبدیل شوند. 

این افراد بایستی در اولین مرحله آموزش، قایق یاد شده را همه جا با خودشان حمل می‌کردند. مثلا وقتی از استراحت‌گاه بیرون می‌دویدند، از وسط میدان عبور می‌کردند یا به سالن غذاخوری می‌رفتند، قایق همچنان روی سرشان بود. وقتی از تپه‌های شنی کُورُونادو  بالا می‌رفتند، قایق را پشت شان حمل می‌کردند. وقتی به آب می‌رسیدند، همینطور پارو می‌زدند تا قایق را در امتداد خط ساحل، از روی امواج خروشان عبور بدهند و از شمال به جنوب بروند. برای اینکه قایق لاستیکی به مقصد نهایی برسد، هفت مرد بایستی با هم همکاری می‌کردند.