کتاب داستان سیاوش در شاهنامه

سیاوش نگاره و صورت اخلاق و فرهنگ ایرانی است.معصوم ترین چهره ی شاهنامه که فردوسی استاد سخن به زیبایی آنرا به تصویر کشیده است نقطه اوج هنرمندی فردوسی را در داستان سیاوش می توانیم ببینیم.
این داستان ساختاری محکم دارد و از نظر زیبا شناختی بسیار قابل قبول است.سیاوش تصویر یک انسان پاک، وفادار و مهربان است.تصویری که در چهارچوب آرزوهای مردم آفریده شده است.سیاوش پهلوانی است درون گرا که از روی افکارش می توان به شخصیت او پی برد.
او کسی است که مدینه ی فاضله و آرمان شهر را نه در آسمان بلکه در روی زمین ایجاد کرد.او برای مردمان در روی زمین بهشتی ایجاد کرد تا آنان را به اوج برساند.اگر چه او به هدف مقدس خود نرسید اما ریشه و اساس کار اوست که برای همگان قابل قبول و مقدس است.
او اسطوره ای است که از مرگ خویش آگاه است و هر چه جلوتر می رود این راز برایش بیشتر آشکار می شود.سیاوش در زندگی از آب و آتش عبور می کند این دو مرحله ی زندگی او تجلی اهداف مقدس است.