امتیاز
5 / 4.8

نظر دیگران

نظر شما چیست؟
حکمت ها و اندرزها مجموعه ای است مشتمل بر مقالاتی از استاد شهید آیت الله مطهری که در سال های 1339 تا 1341 هجری شمسی برای یک برنامه عمومی آشنایی با فرهنگ اسلامی و به منظور ایراد به صورت گفتار و خطابه به رشته تحریر درآمده است و بیشتر مطالب آن در خصوص راه و رسم زندگی و دستورالعمل اسلام در این باب است.
از نظر مقایسه با سایر آثار استاد می توان گفت این اثر از یک سو شبیه به کتاب بیست گفتار است و از سوی دیگر با کتاب داستانِ راستان شباهت دارد.

علی علیه السلام می فرماید: "دنیا خواه ناخواه منزلگاهی است برای بشر که چند صباحی در آن زندگی می کند و می رود". بعد می فرماید: ولی مردم در این دنیا دو دسته اند: یک دسته به بازار این جهان می آیند و خودشان را می فروشند و برده می سازند، دسته دوم مردمی هستند که خود را در این بازار می خرند و آزاد می سازند. - در واقع دنیا همچون بازار محل گذر است، دراین سیر باید از فرازها و فرودهای بسیار گذشت؛ لذت ها و دردهای بی شماری کشید، تا توشه ای اندوخت. همواره باید چون مسافری در اندیشه رفتن بود و همواره بار سفر بر دوش. - این دنیا مسیری برای نمایاندن خود واقعی به خودمان است، نمایاندن انتخاب ها، خواسته ها و اهداف مان. مسیریست برای به چالش کشیدن اراده مان. - نوع زندگی ما همه بستگی به معانی دارد که ما در زندگی برای خود از توحید، جهان آخرت و... تعریف می کنیم. - دنیا همچون ابزاریست تا از آن بهره ببریم و به رشد برسیم و هر آن جایی که لازم بود آن را به همراه داشته باشیم و هر آن جایی که باید آن را جا گذاریم. - به هر آن چه چسبندگی عاطفی داریم و از هر آن چه نمی توانیم در گذریم، این دنیایی زندگی کردن است. - عزت نفس در آخرین مرحله از گذر از دنیا به دست می آید و نهایت آزادی و آزادگی است چرا که آن چه موارد متعدد و گسترده ای دارد که آزادی در تعاریف ساده و دم دستی امروزی نمی گنجد. - آزادی یعنی رسیدن به فردیت ،یعنی داشتن تعاملی درست با هستی و شناخت حقایق. نام کتاب و عناوین مقالات توسط ویراستار انتخاب شده و در ترتیب مقالات نیز سعی شده است آنها که قرابتی با هم دارند در کنار هم قرار گیرند. مطالعه این کتاب در آشنایی با راه و رسم صحیح زندگی و درک صحیح از برخی مفاهیم اسلامی و نیز تهذیب و پالایش نفس تاثیر خواهد داشت و مطالعه آن برای عارف و عامی سودمند و فرح زاست. امید است این اثر استاد شهید نیز همچون دیگر آثار آن بزرگ مرد علم و عمل برای جامعه اسلامی ما و بلکه همه جوامع بشری مفید واقع شود. ما سلسله اموری را به عنوان "حقوق انسانی" یا "شئون انسانی" نام می بریم، می گوییم انسانیت حکم می کند که رحم و مروت داشته باشیم، نیکوکار باشیم، از صلح و آرامش حمایت کنیم، از جنگ ابراز تنفر کنیم، به بی بضاعت ها و بیمارها و مجروحان و مصدومان و درماندگان کمک کنیم، به همنوعان خود آزار نرسانیم، بلکه در راه خدمت به نوع فداکاری کنیم، جان فشانی کنیم، عفیف و باتقوا باشیم، به حقوق دیگران تجاوز نکنیم. همه اینها درست است و واقعاً هم باید این چنین بود، اما اگر از ما بپرسند که منطق این دستورها و فلسفه ای که ما را قانع کند که منافع شخصی خود را فدای این امور کنیم و متحمل محرومیت بشویم چیست؟ آیا می توانیم با چشم پوشی از مسئله خداشناسی جوابی بدهیم؟ اینها همه به اصطلاح معنویات است و در جهت مخالف مادیات و منافع فردی است. سرسلسله معنویات خداشناسی است. ممکن نیست از سرسلسله معنویات و از ریشه و بن و سرچشمه آنها چشم بپوشیم و آن گاه بتوانیم اصول معنوی داشته باشیم و از طرفی حتی مادی ترین مسلک های جهان چاره ای ندارند از این که سازمان اجتماعی خود را بر یک سلسله اصول معنوی و شرافت های اخلاقی بسازند. انسانیت از خداشناسی نمی تواند جدا گردد، یا خداشناسی است و یا سقوط در حیوانیت و منفعت پرستی و سبعیت و درندگی. منفعت پرستی به معنی واقعی کلمه یعنی این که آدمی واقعاً بنده شهوت و شکم بوده باشد. یا باید بنده خدا بود و یا بنده شکم و دامن و جاه و مقام و پول و زر و زیور، راه سوم ندارد، اما این که کسی مدعی شرافت و اخلاق و تقوا و عفت باشد و در عین حال به خداشناسی که سرسلسله این امور است ایمان و اعتقاد نداشته باشد و هم باطلی بیش نیست.
کنگره :
BP246‫‬‭‬‭‬‭‭/م‌6ح‌8 1372
دیویی :
297/61
کتابشناسی ملی :
م‌72-909
شابک :
964-5600-30-8
سال نشر :
1372

کتاب های مشابه حکمت ها و اندرزها(بخش سوم)