نظر شما چیست؟
یکی از اعضای بازیکنان جادویی برزیل که بزرگترین جوایز سالهای 1958، 1962 و 1970 را به خود اختصاص داد. ولی همانطور که مجموعه ای از نت های درهم و برهم یک سمفونی را برای بتهون نمی ساختند، آمار هم نمی توند عظمت بازی این نوابغ را به معرض نمایش گذارد، مهارتهای زیبا، سرعت حیرت آور، ‌قدرت کنترل توپ و در آخر لباس های زرد و آبی معروفشان در بین این همه ستاره، پله بهترین بود.

باید انعطاف پذیر، چابک و قوی به نظر می رسید قادر بود با توپ هر کاری که می خواهد بکند. به راحتی از عوامل دفاعی می گذشت و هر بار که موقعیتی پیش می آمد همه منتظر عملیاتی خیره کننده از او بودند و برزیل فوتبالی پر ماجرا را ارائه می کرد، همواره در حمله بود همه چشمها خیره به نتیجه مسابقه هیچ کس نمی تواند صداهای تشویق تماشاگران به هیجان آمده را فراموش کند: « برا – زیل ش ش ش ، برا – زیل ش ش ش » این نوع تشویق اولین بار در شیلی در بازیهای جام جهانی 1962 به گوش رسید و طرفداران انگلیسی برزیل نیز به تقلید آن پرداختند. ابتدا نام بازیگران بلند گفته می شود که با انفجار از صدای دست زدن تماشاچیان و به دنبال آن آوای: ایی – یه ادو (ee- ay-adeo) تمامی ورزشگاه را فرا می گرفت. بعد از سه دهه ممکن است این آوازها دستخوش تغییرات شده باشند ولی این فوتبال برزیلی پله بود که به جهانیان نمایان می شد.

پله در یک محله فقیر نشین «ترزکوآکوز» (Tres coracoes) در سال 1940 بدنیا آمد. پدرش که به دوندینو معروف بود یک فوتبالیست بود ولی به شهرت پسرش دست نیافت. پله از زمانی که یاد گرفت به توپ ضربه بزند عاشق فوتبال بود ولی مادرش از این علاقه زیاد راضی نبود زیرا شوهرش از مسابقات پول کمی برای خانه می آورد و مادر پله به دنبال راه بهتری برای سرنوشت پسرش بود.

مهارت زودرس پله خیلی زود مورد توجه دی بریتو (debrito) یکی از اعضای تیم ملی برزیل قرار گرفت و او مهارتهای لازم را به پله آموخت در سال 1954 در 14 سالگی به عضویت باشگاه قهرمانان جوانان «باورو» (bauro) در «ساوپولو» درآمد. در 16 سالگی علیرغم جراحت زانو که می رفت تا مشکلاتی را در زندگی حرفه ای ایجاد کند، پله به «سنتوز» رفت و تا پایان سال 1974 در آنجا ماند. پله و سانتوز با هم افسانه شده بودند در اروپا سفر می کردند و بازیهای دوستانهای را پشت سر می گذاشتند اما در سال 1972 پله دوباره به باشگاه معروف خود بازگشت.

جام جهانی 1958 در سوئد بود که عرصه را برای نشان دادن نبوغ پله باز کرد. او 17 ساله بود و یک سال پیش برنده اولین جام دوران ورزشی اش شده بود. اما با جراحت به سوئد آورده شد. آخرین بازی گروه که بین برزیل و روسیه در گوتنبرگ انجام شد اجازه بازی پیدا نکرد. برزیل این بازی را 2-0 برد و با پاس گلی که برای واوا آماده کرد نوید تولد یک قهرمان را داد.

کتاب های مشابه پله(بخش دوم)