«جایگاه انسان در شعر فریدون مشیری و نزار قبانی» پژوهشی ادبی در شعر دو شاعر ایرانی و لبنانی فریدون مشیری و نزار قبانی است.

انسان گرایی یکی از مفاهیم اساسی در ادبیات متعهد امروزی است. ادیبان و شاعران از انسانیت، ارزش انسان، و کرامت انسانی در آثار خود سخن ها گفته اند و به گونه های متفاوت به آن پرداخته اند. فاطمه پاکرو و حمید صادقی در این پژوهش مشترک این انسان گرایی را در شعر دو شاعر معاصر یکی ایرانی و دیگری عرب بررسی تطبیقی کرده اند تا از این رهگذر ادبیات معاصر ایران و عرب نیز به عنوان دستاوردهای فرهنگی مشترک مورد مقایسه قرارگیرند.

نویسندگان در این پژوهش به این پرسش پاسخ داده اند که مضامین انسان گرایانه در اشعار مشیری و و قبانی چه شباهت ها و تفاوت هایی دارند. آنها مضامینی همچون عشق، دیگردوستی، وطن پرستی، جهانشمولی و شجاعت در نبرد با پلیدی را در اشعار این دو شاعر متعهد بررسی کرده اند.

صفحات کتاب :

279

کنگره :

PIR8211‭/ش94ی824‭1393

دیویی :

8‮فا‬1/6209

کتابشناسی ملی :

3685426

شابک :

978-964-374-529-5

سال نشر :

1393