در آغاز کتاب نقدنامه زبان و ادبیات فارسی (7)، پیشگفتاری از سید حسین حسینی، دبیر شورای بررسی متون و کتب علوم انسانی منتشر شده است که در بخش‌هایی از آن چنین می‌خوانیم: «چنانچه حیات اندیشه‌ورزی را به نقد بدانیم، بدون تردید نقطه ثقل یک اندیشه متدیک و نظام ‏مند نیز وابسته به مولفه نقد علمی است، چرا که بدون آن نه تنها ساختار یک پژوهش علمی ناب شکل نمی‌گیرد که از سویی با نقادی، خلاقیت آن تضمین شده و از سوی دیگر به پویایی بایسته خود دست می‏‌یابد.

پس اگر در حوزه علمی ـ فردی نقادی را از ویژگی‌های حتمی یک پژوهشگر بدانیم، در حوزه علمی ـ اجتماعی نیز می توان نقد اجتماعی را از نشانه‌‏های پویش یک جامعه آزاد اندیش قلمداد کرد.»

گزیده کتاب نقدنامه زبان و ادبیات فارسی (7)

محتوای کتاب با عناوین کلی و جزئی آن تناسب دارد؛ برای نمونه در فصل پنجم از بخش دوم که به بن مایه های قصه های عامیانه اختصاص دارد. در فصل اول از بخش تفاوت مثل با برخی » چهارم نیز همین تناسب به چشم می خورد مثلاً ذیل عنوان فرعی تفاوت مثل را با حکمت و کنایه شرحی می دهد.

« گونه های زبانی و ادبی محتوا و موضوع این اثر با توجه به اهداف درس مورد نظر نسبتاً جامع است. تعداد صفحات آن می توانست کمتر از این هم باشد محتوای نظری آن با درس ادبیات عامه (دو واحد دورة کارشناسی) مجموعاً متناسب است. البته نمونه های فراوانی که از آثار و امثال و آداب (که سعی شده همه نواحی ایران و گاه ایران فرهنگی را شامل شود) یا کتابشناسی ها در کتاب آمده به نظر می رسد برای ارائه و بررسی در دو واحد درسی زیاد است.

صفحات کتاب :

605

کنگره :

PIR3347‭‬ /ک2‏‫‬‮‭ع2

دیویی :

‏‫‭8‮فا‬0/9062

کتابشناسی ملی :

5927313‬

شابک :

978-622-6304-36-8

سال نشر :

1398