کتاب پایان غم ها pdf

معرفی کتاب پایان غم ها

کتاب پایان غم ها اثر محمد تهرانی توسط انتشارات آپامهر منتشر شده است. محمد تهرانی، نویسنده این کتاب را سال هاست که می شناسم. شاید از روزهایی که اولین نوشته هایش را به چاپ سپرد و از آن زمان تا امروز، به جرأت می توانم بگویم تمام نوشته هایش را خوانده ام. چه آن ها که به صورت کتاب منتشر شده و چه داستان های کوتاهی که در مجلات (و به ‎خصوص مجلات خانواده و خانواده جوان) به چاپ رسانده است.

از این رو در یک نتیجه ‎گیری کلی از داستان های کوتاه و بلند محمد تهرانی می توانم این را بگویم که او قصه نمی نویسد. یعنی موضوعی تخیلی را به عنوان سوژه انتخاب نمی کند و به آن شاخ و برگ نمی دهد. بلکه کاوشگری دقیق در زندگی اجتماعی مردم است که به طور دایم رویدادهای شهرها و روستاها و زندگی آدم ها را ورق می زند و دایم به دنبال یافتن گوشه هایی از زندگی است که هم به درد دیگران بخورد و حاوی نکاتی برای به خاطر سپردن باشد، هم بدآموزی نداشته باشد و بارها دیده ام از شرح و بسط یک بخش از ماجرایی، فقط به این دلیل که بدآموزی داشته، صرفنظر کرده.

و اینک،کتاب پایان غم ها آخرین اثر نوشتاری او در برابر شماست. اثری که ویژگی های دیگر آثارش را دارد و طی آن زندگی طیف هایی از مردم جامعه زیر ذره ‎بین قرار گرفته و هم آدم های خوب، هم آدم‎های بد محور قرار گرفته اند، بدون اینکه نویسنده درباره آنها داوری مثبت یا منفی کرده باشد و این، روش محمد تهرانی است. او هرگز نخواسته چیزی را به خواننده آثارش تلقین کند. همیشه آنچه را از نظر خودش قابل گفتن بوده، نوشته و داوری را به عهده خواننده گذاشته و همین امر موجب می شود او را نویسنده ای نازک بین و در عین حال بی طرف بدانیم که به خرد خواننده احترام می گذارد و بیشتر مایل است خوانندگان به پشتوانه برداشت های خود از داستان ها نتیجه بگیرند.

گزیده کتاب پایان غم ها

حسین تبسمی کرد و به راه افتاد. در نزدیکی میدان انقلاب سوار تاکسی شد بیست دقیقه بعد مقابل دایی اش نشسته بود و با دقت به حرف های خشم آگین دایی اش گوش می داد:

- تقصیر مادرشه صددفعه بهش گفتم این پسره رو لوسش نکن. ولی کو گوش شنوا. پسره خیال می کنه اینجا هر کاری می خواد می تونه بکنه، هر کجا می تونه بره - حالام که معلوم نیست کدوم گوری رفته.

لحظاتی مکث کرد. نگاهش را به نقطه ای از دیوار دوخت سپس دنباله حرفش را گرفت و با صدای بلند گفت:

- بذارین بره، به جهنم، بذارین هر بلایی می خواد سر خودش بیاره، من نون مفت و مجانی به کسی نمی دم. تو این خونه همه باید کار کنن.

حسین گفت:

- ولی دایی جان، اون جوونه ممکنه کاری دست خودش بده.

دایی حسین با همان صدای بلند گفت:

- خیالتون راحت باشه این پسر عرضه هیچ کاری رو نداره حتی جرأت خودکشی هم نداره. حسین دیگر حرفی نزد، زن دایی که مستأصل و گریان در گوشه ای از اتاق نشسته بود و آرام و بی صدا اشک می ریخت نالید:

- خدایا نکنه پسرم بره بلایی سر خودش بیاره.