. ستایش خدایی را سزاست که نخستین است و نخستینی قبل از او نباشد و آخرین است و چیزی بعد از او نپاید. خدایی که چشم بینندگان از دیدنش فرو ماند، و خِرَد وصفگران از توصیفش درمانَد. جهانیان را به قدرتش بیافرید بینمونه، و آنان را به مقتضای مشیّتش پدید آورد بیپیشینه. سپس در مسیر ارادهاش به راهشان انداخت و در طریق مهرش به پایشان داشت، آنان نه قدرتی دارند به تأخیر آنچه برایشان پیش داشته و نه توانی بر تقدیم آنچه از آنان پس نهاده. برای هر جانداری از جهانیان بهرهای معلوم از روزیش مقرر نمود چنان که نه کاهندهای توانا به کاستن بهره بیشبهرگان بُوَد و نه فزایندهای یارا به فزودن سهم کم نصیبان باشد.
صفحات کتاب :
11
کتاب های مشابه
دعای اول امام سجاد (ع): هنگامی که شروع به نیایش می کرد
نظر دیگران //= $contentName ?>
بسیار عالی ممنون ...
سلام ترکاشوند هستم بهترازاین نمیشه هرچه ازخدامیخام بهت بده ...
متشکرم...