کتاب چشم بی تاب

چشم بی تاب: خاطرات سردار شهید اسلام سیدعلی حسینی

کشور پهناور ایران اسلامی همچون ستاره ای بر تارک سترگ آسمان تاریخ می درخشد و به عنوان یک تمدن کهن شناخته شده است تا قبل از ظهور اسلام در این سرزمین آباد و متمدن کمبودی احساس می شد و آن آیینی بودکه بواسطه آن تمدن بزرگ و تاریخی کامل گردد با ظهور اسلام و قدم نهادنش به این سرزمین بزرگ این نقیصه مرتفع شد و ایران به عنوان مرکز کشورهای اسلامی انتخاب شد.

در طول تاریخ ایران اسلامی مردان شجاعی بودند که همواره علیه ظلم وستم و تجاوز قیام کردند و از خود دلاوری هایی به یادگار گذاشتند آن جا که کشور اسلامی را خطر مغول ها تهدید کرد تا آنجا پیش رفتند که داستان سربداران زبانزد تمام اقوام جهان شد و آن جا که برای بیرون راندن افاغنه از این سرزمین نیاز به جان فشانی بود آن ها را تا اعماق هندوستان پیش راندند و در هر زمانی که اسلام نیاز به سرباز فداکاری داشته باشد مردانی بودند و هستند که جان خود را در راه خدا برای دفاع از میهن اسلامی آماده کرده و در طبق اخلاص نهاده اند.

در حرکت های اسلامی دو قرن اخیر، تاریخ معاصر لبریز از مردان مسلمانی است که وحشتناک ترین خطرها را به جان خریدند و به میان گرگ های آدم خوار رفته و چون شیر شرزه از میان آنان پیروز بیرون جسته اند. در مسیر انقلاب اسلامی که بحق نقطه عطفی در تاریخ معاصر جهان باید به حساب آید با شیپور بزرگ بیدارباش خمینی کبیر (ره) جان تازه ای به این شیرمردان دمیده شد و تمامی صحنه ها را پر کرد. از جهادگران بی نظیری که جهان، برداشتن آن حسرت می خورد. از حرکات میلیونی سال های اول نهضت گرفته تا رفتن به زندان های مخوف رژیم ستمکار شاه و تا تظاهرات های میلیونی سال 1357 که خون سرخشان بر سنگ فرش های خیابان روان و بعد از آن در جنگل های آبادشمال تا جنگ تمام عیار هشت ساله که تمامی جهان خواران اعم از شرقی وغربی به جنگمان برخاستند و تیشه ها بر ریشه مان نواختند.

در بخشی از این کتاب می خوانیم:
سیدعلی گفت: «مادر برای ازدواج اگر شما منتظرید که مأموریت من تمام بشود، به این زودی ها تمام نمی شود.»

گفتم: «باشد هرکس که شما پیشنهاد کنید ما آماده هستیم. مادر چند نفر از دوستانش پیشنهادهایی کردند ولی قسمت نشد. تا این که خودش خانم قلی زاده (عروسم) را پیشنهاد کرد. گفت مادر آن ها که قسمت نشد یک همسایه هم داریم، به خانه ایشان رفتیم. مادرش گفت با این که درس می خواند ولی یک استخاره هم می گیریم. بعد از روضه، پیشنماز محل استخاره گرفت، گفت خوب است. ولی مالت برگشت می خورد. تا این حرف را شنیدم دلم فرو ریخت و پیش خودم تعبیر کردم.

بعد از آن اصلاً اصرار نکردم حتی سعی می کردم مقداری ازموضوع طفره برم. اما مادر عروسم که زن مؤمنی بود تمایل نشان می داد و یکبار هم آمدند مشرف شدیم حرم و آنجا استخاره گرفتیم، خوب آمد. گفتم انشاءا... مبارک است. رفتیم همین طوری یک مجلس ساده ای مهیا کردیم و داخل حرم عقدشان کردیم.