نظر شما چیست؟
داستانی معروف در مورد نویسنده کتاب هنر جنگ، سون تزو

این داستان مربوط به پیش از استخدام او در ارتش است. در داستان آمده که پادشاه هِلو، پادشاه وقت وو، برای آزمایش سان تزو از او خواست به 360 نفر از صیغه های حرم سرایش آموزش نظامی بدهد. سان تزو این زنان را به دو دسته تقسیم کرد و دو زن مورد علاقه ی پادشاه را به عنوان فرمانده هریک از گروه ها تعیین کرد.

ابتدا او به زنان دستور داد به راست بچرخند اما آنان خندیدند. سون تزو گفت که فرمانده مسئول این است که سربازان دستور را درست متوجه نشده اند. او دستور را تکرار کرد و زنان دوباره خندیدند. در این زمان سان تزو علی رغم میل باطنی پادشاه دستور اعدام دو زن مورد علاقه ی پادشاه که به عنوان فرمانده انتخاب شده بودند را صادر کرد و توضیح داد زمانی که سربازان دستور فرمانده را فهمیده اند اما از آن اطاعت نمی کنند مسئولیت آن با خودشان است.

وقتی این زنان کشته شدند، دو زن دیگر به فرماندهی گذاشته شدند؛ اما این بار زنان به خوبی از دستورات پیروی کردند و پادشاه چنان تحت تاثیر قرار گرفت که سون تزو را فرمانده کل ارتش قرار داد!!


از نظر سون تزو نویسنده کتاب هنر جنگ، به عنوان اسطوره استراتژی پردازان، ایجاد عدم تقارن در جنگ کلید پیروزی خواهد بود. در واقع از نظر وی ایجاد یا کشف عدم تقارن ها و عدم تشابه ها بین طرفین درگیری در نهایت منجر به پیروزی خواهد شد فقط مهم است چه کسی سریع تر به این عدم تشابهات پی برده یا چه کسی سریع تر از این عدم تشابهات بهترین بهره برداری را در صحنه نبرد یا دیپلماسی ببرد.

کتاب هنر جنگ را می توان به عنوان نمونهٔ بسیار خوبی از آموزه های جنگ نامتقارن یا حداقل تعریف مشخص و واضح از «جنگ نامتقارن» در دوران کهن تلقی نمود. اولین نکته ای که سون تزو روشن می کند این است که نامتقارن ها را می توان در ابعاد و حوزه های مختلفی یافت یا خلق نمود.

سان تزو، موارد اعمال فشار مختلف و بالقوه ای را در درگیری نشان می دهد که با آن می توان در سطوح مختلف تاکتیکی، سیاسی و استراتژیکی جنگ تأثیر گذاشت؛ وی همچنین به مکانیسم و دینامیک های فیزیکی، مکانی، روحی و شناختی جنگ اشاره کرده و تأکید می کند که با تسلط بر عوامل فوق ذکر می توان به وضعیت و شرایط نامتقارن دست یافت و در نهایت بر نتیجهٔ یک درگیری تأثیر شگرفی نهاد.

از نظر سان تزو، جنگ یک رقابت چند سطحی و چند بعدی است که عملیات نظامی و جنگ واقعی فقط یک بخش مهم از آن است، ولی همچنان تنها بخش آن نیست و جنگ را وسیع تر از میدان کارزار می دانست.

سون تزو برای حکومت داری و ابعاد مختلفی که جنگ در آن رخ می دهد چشمان تیزبینی دارد.

وی معتقد است که در حین درگیری ابعاد سیاسی، دیپلماسی، اقتصادی و روحی حذف نخواهند شد و در واقع او در خصوص توجه انحصاری به یک روی سکه در جنگ که همان بعد خاص نظامی است هشدار می دهد.

در نتیجه او به تعهدات، زیرساخت های ملی، رهبری سیاسی، اقتصادی و نظامی می پردازد و به انسجام پیوندها درعین حال یگانی رهبری جنگ، اعتماد بین رهبران نظامی و نیروهایشان و نیز روحیهٔ نیروهای نظامی می پردازد.

کلیهٔ موارد فوق را می توان از طریق اقدامات فیزیکی، تهدید، اطلاعات گمراه کننده، کمبود اطلاعات و روش هایی از این قبیل تحت تأثیر قرارداد!!

کتاب های مشابه هنر جنگ