کتاب توحید و یکتا پرستی

معرفی کتاب توحید و یکتا پرستی

یاسین قاسمی بجد در کتاب توحید و یکتا پرستی، به شناخت پروردگار و پیامبرش که بزرگترین و مهم ترین مبحثی است که خداوند بدان امر فرموده، پرداخته.

نام علمی که چگونه بندگی کردن را می‌آموزد توحید است، تمام پیامبران و کتاب های آسمانی یک مسئولیت داشته اند و آن تحقق توحید بوده است، اولین مراحل توحید شناخت پروردگار و دیگر اصول اعتقادی است.

مهم‌ترین و پاک‌ترین و مقدس‌ترین کتاب توحید قرآن کریم است، سپس در تمام کتاب‌های حدیث کتاب یا باب مستقلی درباره توحید آمده است، تألیفات مستقلی که در این باره شده بی‌شمار است. کتاب حاضر به طور مختصر و مفید به این علم شریف پرداخته است.

بی‌تردید آموختن چهار چیز بر مسلمانان واجب است: اول: علم، که عبارت از شناخت خداوند و شناخت پیامبرش (ص) و شناخت دین اسلام با دلایل است. دوم: به آن عمل کردن. سوم: به  سوی آن دعوت نمودن. چهارم: صبر در برابر مشکلاتی که در این راه پیش خواهد آمد.

همچنین آموختن سه اصل که عبارت است از: اول: اینکه پروردگار ما را آفریده و پرورش داده و روزی داده ولی بیهوده نگذاشته است بلکه برای هدایت ما پیامبری فرستاده که هرکس از او پیروی کند داخل بهشت، و هر کس نافرمانی  کند وارد دوزخ خواهد شد.

دوم: اینکه خداوند هرگز راضی نخواهد بود که بنده‌ای، هیچ احدی را با او در عبادتش شریک گرداند، نه فرشته مقرب و نه پیامبر مرسلی را.

سوم: اینکه کسی که خدا را به یگانگی بشناسد و از پیامبرش اطاعت کند هرگز برای او جائز نیست که با کسانی که با خدا و رسولش دشمن هستند دوستی برقرار کند حتی اگر نزدیک ترین خویشاوندانش باشند، بر هر زن و مرد مسلمان واجب است.

در بخشی از کتاب توحید و یکتاپرستی می خوانیم

ایشان محمدبن عبدالله بن عبدالمطلب بن هاشم هستند که هاشم از قریش و قریشی ها عرب و از نسل حضرت اسماعیل فرزند حضرت ابراهیم خلیل هستند، ایشان شصت و سه سال عمر کردند، که چهل سال آن پیش از بعثت و بیست و سه سال دیگر زندگی بعثت بود، ایشان پیامبر و رسول بودند، با (إقرأ) نبوت و با (مدثر) رسالت به ایشان ابلاغ شد، که در آن زمان در مکه تشریف داشتند، خداوند ایشان را فرستاد تا که مردم را از شرک باز داشته و به سوی توحید و یکتاپرستی بخواند، 21 بدلیل این ارشاد خداوندی که:

﴿یَا أَیُّهَا الْمُدَّثِّرُ 1 قُمْ فَأَنذرْ 2 وَرَبَّکَ فَکَبّرْ 3 وَثِیَابَکَ فَطَهِّرْ 4 وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ 5 وَلَا تَمْنُن تَسْتَکْثِرُ 6 وَلِرَبّکَ فَاصْبرْ﴾ [المدثر: 1-7]

«ای مرد جامه برخود پچیده! برخیز و هشدار ده و پروردگارت را تکبیر گوی و دامنت را پاکیزه بدار و از آلایش - شرک – بپرهیز و بخششی مکن که پاداش بزرگتر بخواهی و در راه پروردگارت شکیبایی کن».

معنای: ﴿قُمْ فَأَنذرْ﴾ یعنی از شرک بترسان و به سوی توحید فراخوان، و ﴿ وَرَبَّکَ فَکَبّرْ ﴾ یعنی با توحید و یکتاپرستی او را تعظیم کن و بزرگ بدار و ﴿ وَثِیَابَکَ فَطَهِّرْ ﴾ یعنی اعمال خویش را از شرک پاک گردان، ﴿ وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ ﴾ رجز یعنی بتها، و ترک بتها یعنی بیزاری از بتها و بت پرستان. 2223

ده سال تمام به همین منوال مردم را بسوی توحید می خواندند، پس از ده سال ایشان به معراج یعنی آسمان فراخوانده شدند و نماز های پنج گانه فرض گردید، سه سال در مکه نماز خواندند، و سپس مأمور گردیدند که به مدینه هجرت کنند هجرت از سرزمین شرک به سرزمین اسلام منتقل شدن است.

هجرت بر این امت فرض است که از سرزمین شرک به سرزمین اسلام کوچ کنند و این فریضه تا قیامت ادامه دارد.