نظر دیگران

نظر شما چیست؟
‏. ستایش خدایی را سزاست که نخستین است و نخستینی قبل از او نباشد و آخرین است و چیزی بعد از او نپاید.
خدایی که چشم بینندگان از دیدنش فرو ماند، و خِرَد وصفگران از توصیفش درمانَد.
جهانیان را به قدرتش بیافرید بینمونه، و آنان را به مقتضای مشیّتش پدید آورد بیپیشینه.
سپس در مسیر ارادهاش به راهشان انداخت و در طریق مهرش به پایشان داشت، آنان نه قدرتی دارند به تأخیر آنچه برایشان پیش داشته و نه توانی بر تقدیم آنچه از آنان پس نهاده.
برای هر جانداری از جهانیان بهرهای معلوم از روزیش مقرر نمود چنان که نه کاهندهای توانا به کاستن بهره بیشبهرگان بُوَد و نه فزایندهای یارا به فزودن سهم کم نصیبان باشد.
صفحات کتاب :
11

کتاب های مشابه دعای اول امام سجاد (ع): هنگامی که شروع به نیایش می کرد