شهید محمدحسین یوسف‌الهی در سال ۱۳۴۰ در کرمان متولد شد و در ۲۷ بهمن ماه سال ۱۳۶۴ به دلیل مصدومیت حاصل از بمب‌های شیمیایی در عملیات والفجر ۸، در بیمارستان لبافی‌نژاد تهران به شهادت رسید. شهید محمد حسین یوسف الهی همان شهیدی است که سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی وصیت کرده بود که پیکرش در کنار وی در گلزار شهدای کرمان دفن شود.

همرزمان این شهید بزرگوار می‌گویند؛ حسین از عرفای جبهه بود و زیبا‌ترین نماز شب را می‌خواند، ولی کسی او را نمی‌دید، رفیق خدا بود و مشکلات را با الهام‌هایی که به او می‌شد، حل می‌کرد به مرحله یقین رسیده بود و پرده‌های حجاب را کنار زده بود. شهید محمدحسین یوسف‌الهی را عارفی می‌دانند که مراتب کمال الی‌الله را طی کرده است و کمتر رزمنده‌ای است که روزگاری چند با محمدحسین زیسته باشد، اما خاطره‌ای از سلوک معنوی و کرامات او نداشته باشد. وی مصداق سالکان و عارفانی است که به فرموده امام خمینی (ره)، یک شبه ره صد ساله را پیمودند و چشم تمام پیران و کهنسالان طریق عرفان را حسرت‌زده قطره‌ای از دریای بی‌انتهای خود کردند.

گزیده کتاب شهید محمدحسین یوسف‌الهی

آخرین باری که محمدحسین از منطقه به کرمان آمده بود، با هم توی شهر دنبال کارهای روزمره رفته بودیم. گفت: «مهدی، تا‌به‌حال شده یه بنز با یه ماشین مدل‌بالای دیگه رو ببینی و از ته دل آرزو کنی که ‌ای کاش یکی از اون‌ها مال من بود؟»

گفتم: «راستش زیاد روی این قضیه فکر نکردم، اما خب! من یه انسانم. ممکنه گاهی از ته دلم بگذره و بخوام که من هم بنز و خونه و امکانات راحت داشته باشم.»

محمدحسین مکثی کرد و با لحنی دوستانه و برادرانه گفت: «سعی کن این‌ها رو برای اهلش ببینی. خونه، ماشین لوکس، تجملات و تشریفات برای دوست‌داران دنیاست. برای اون‌ها که طالبش‌ان. ما که این راه رو انتخاب کردیم و اومدیم جنگ، راهمون چیز دیگه‌ایه. بذار دنیا برای اهلش بمونه.»