کتاب پدران باید به فرزندان برسانند نوشته ی علی کردایی سعی دارد تا وقایع مربوط به غدیر و چگونگی بیعت مردم با امام علی (ع) در این روز را به طور خلاصه شرح دهد.
در این کتاب با حقایق بسیاری در رابطه با این رویداد بزرگ تاریخی و مذهبی رو به رو خواهید شد که از مهم ترین آنان وقایع سه روز در غدیر، آیات نازله درباره غدیر، چگونگی بیعت مردان با امیرالمؤمنین و چگونگی بیعت زنان با امیرالمؤمنین است.
در بخشی از کتاب پدران باید به فرزندان برسانند می خوانیم:
با پایان یافتن خطابه پیامبر اکرم، مردم به سوی پیامبر (صلی الله علیه و آله) و امیر المؤمنین (علیه السلام) هجوم آوردند، و با ایشان به عنوان بیعت دست می دادند و تبریک و تهنیت می گفتند.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) دستور دادند تا دو خیمه بر پا شود. در یکی خود نشستند و به امیر المؤمنین (علیه السلام) دستور دادند تا در خیمه دیگر بنشینند. مردم دسته دسته در خیمه پیامبر (صلی الله علیه و آله) حضور می یافتند و پس از بیعت و تبریک به خیمه امیرالمؤمنین (علیه السلام) می آمدند و به عنوان امام و خلیفه بعد از پیامبرشان با حضرتش بیعت می کردند و با لقب «امیر المؤمنین» بر آن حضرت سلام می کردند، و این مقام والا را تبریک و تهنیت می گفتند. برنامه بیعت و تهنیت تا سه روز ادامه داشت و حضرت این مدت را در منطقه غدیر اقامت داشتند.
مسئله جالب در این بیعت آن است که کسانی که در غدیر پیش از همه با امیرالمؤمنین بیعت نمودند و خود را از دیگران جلو انداختند؛ زودتر از همه بیعت خود را شکستند و پیمان خود را زیر پا گذاشتند.
در تاریخ آمده که خلیفه دوم بعد از بیعت، این کلمات را بر زبان می راند: «افتخار برایت باد، گوارایت باد، ای پسر ابی طالب! خوشا به حالت ای اباالحسن، اکنون مولای من و مولای هر مرد و زن مؤمنی شده ای!!!»