کتاب دانش مسلمانان نوشته سهیلا صلاحی اصفهانی، داستان علم است. حتما شما نیز مشتاق شده اید تا بدانید که این داستان زیبا چیست و با علم و علمای مسلمان آشنا شوید. بی شک این کتاب با شیوه ی نگارش بسیار جالبش شما را در این مهم یاری می کند.

روزگاری که در تکاپوی طلب علم بودیم و به روزگار طلایی خود می بالیدیم. باور داشتیم که برای کسب دانش و فضیلت آفریده شده ایم. جهان را آیت خدا می دانستیم. هم نظم آن را می دیدیم و هم زیبایی اش را و شناخت آن برایمان امری مقدس بود.

ما پیرو قرآن بودیم و پیام آور آن. وقتی می دیدیم که صدها آیه در قرآن به مطالعه و تفکر در طبیعت فرا می خواندمان، لبیک می گفتیم و اندیشیدن را جزو جدایی ناپذیر حیات خود می دانستیم. لقب پر افتخار «وارثان پیامبر» که به علمای مؤمن داده می شد، وجودمان را سرشار از لذت می کرد.

به دنبال حقیقت بودیم و بندهای تعصب قومی و نژادی را از دست و پای عقلمان گشوده بودیم و حق را بر زبان هر کس که جاری می شد، گردن می نهادیم. ما نهضتی بزرگ در قلمرو اسلام پدید آوردیم و با استعداد و ابتکار، دانش یونانیان و هندیان و پدران ایرانی خود را با آموزه های دین تکمیل نمودیم و حرف اول معرفت را در دنیا به زبان آوردیم. آری این کتاب قصه ی عزت ماست، داستان روزگاری که طب، ریاضی، فیزیک، موسیقی، نجوم و سایر علوم به مسلمانی خود مباهات می کردند و پیشرفت شان را مدیون ما بودند.

در بخشی از کتاب دانش مسلمانان می خوانید:
جمشید ملقب به غیاث الدین، فرزند پزشکی کاشانی به نام مسعود، حدود سال 790 ه.ق در «کاشان» چشم به جهان گشود. دوران کودکی و جوانی وی درست هم زمان با اوج یورش های وحشیانه ی تیمور به «ایران» بود. با وجود این، جمشید در همین شرایط نیز هرگز از آموختن علوم مختلف غافل نشد. پدرش مسعود، پزشک بود، اما شاید از علوم دیگر نیز بهره ی بسیار داشت. به طور مثال، از یکی از نامه های کاشانی به پدرش معلوم می شود که پدر قصد داشته تا شرحی بر «معیار الاشعار» نصیرالدین طوسی بنویسد و برای پسر، یعنی جمشید بفرستد.

غیاث الدین جمشید کاشانی، زبردست ترین حساب دان و آخرین ریاضی دان برجسته ی دوره ی اسلامی و از بزرگ ترین مفاخر تاریخ «ایران» به شمار می آید. وی به تکمیل و تصحیح روش های قدیمی انجام چهار عمل اصلی حساب پرداخت و روش های جدید و ساده تری برای آن ها اختراع کرد. در واقع، کاشانی را باید مخترع روش های کنونی انجام چهار عمل اصلی حساب (به ویژه ضرب و تقسیم) دانست.

کتاب ارزشمند وی با نام «مفتاح الحساب»، کتابی درسی، درباره ی ریاضیات مقدماتی است و آن را از حیث فراوانی و تنوع مواد و مطالب و روانی بیان، سرآمد همه ی آثار ریاضی سده های میانه می دانند.

نخستین فعالیت علمی کاشانی که از تاریخ دقیق آن آگاهیم، رصد خسوف در 12 ذی الحجه ی سال 808 ه.ق در «کاشان» است. غیاث الدین، نخستین اثر علمی خود را در همین شهر، 2 سال پس از مرگ تیمور و فرو نشستن فتنه ی او نوشت. چهار سال بعد در کاشان، رساله ی مختصری به فارسی درباره ی علم هیئت (کیهان شناسی) نوشت.

نظرات کاربران و نقد و بررسی دانش مسلمانان