نظرات کاربران و نقد و بررسی کتاب زخم داوود

بسم الله النور. این کتاب حقایق سنگینی را در قالب رمان عاشقانه، به ما انتقال داد. تجارب شکست و پیروزی های مردم غزه در ذهنیت مردم عادی اثر زیادی گذاشته بود و این را نویسنده خیلی عریان و بی پروا به رشته ی تحریر درآورده بود. ترس، غم، شکست، تحقیر شدن، احساسات غالب در این رمان بود. از دست دادن ِ هرچیزی در هر لحظه. عدم آرمان گرایی مانند ادبیات مقاومت و دفاع مقدس ما. و اینکه شاید این انتظار از نویسنده، چیز عجیبی باشد. فضا سازی در بیمارستان ها و دشت های سرسبز قدیمی در غزه بسیار باورپذیر بود. شخصیت ها در انتهای رمان، کمی ضعیف در ذهن مخاطب نشسته بود. حداقل برای من. چون اتفاقات ناگهانی زیادی روی هم انبار شده بود و بیشتر به تلگراف شبیه شده بود. اما در کل رمان، جملات کوتاه در توصیف عمق احساسات راوی و دیگر شخصیت ها معجزه کرده بودند.