معرفی کتاب نونی صفر

یکی از مهم‌ترین یادگارهای ماندگار شب‌ها و روزهای تکرارناشدنی دفاع مقدّس ملّت سلحشور ایران زمین؛ خاطره نوشته‌های ارزشمند رزمندگان این حماسه‌ی بی‌بدیل است. اسنادی دست اوّل،که به صورتی بلاواسطه، رخدادهای ناگفته‌ی آن نبردها را، برای نسل حاضر و نسل‌های بعدی این کهن بوم و بر، صادقانه روایت می‌کنند. کتاب نونی صفر خاطرات سید حسن شکری از ایام پرنور دفاع مقدس است.

تمامی این نوشته‌ها، مبتنی بر وقایعی هستند که من آنها را با چشم‌هایم دیده‌ام و در باز روایی‌شان، هیچ دخل و تصرّفی نکرده‌ام. بیشتر قهرمانان این وقایع تاریخی، یا در عملیات آبی خاکی والفجر 8 و یا در عملیات‌های بعدی به شهادت رسیده‌اند. خاطراتی را که در پیش رو دارید، مربوط می‌شوند به ذکر گوشه‌هایی از وقایع پیکارهای عاشورایی: والفجر 8 (سه‌راه نمک)، کربلای 1 (سنگ‌شکن)، مرحله‌ی تکمیلی کربلای 5 (نونی صفر) و بیت‌المقدس 4 (صخره‌های عقیق).
من نام‌های اشخاصی که به شهادت رسیدند را با رنگ سرخ مشخص کرده‌ام.

گزیده کتاب نونی صفر

کم‌کم کارهایم را شروع کردم. همه‌ی بچّه‌های دسته‌ی یکم را خوب می‌شناختم. حدود سه هفته‌ای بود که در اردوگاه کرخه، با همه‌ی آنها آشنا شده بودم. بعضی از آنها، تقریبا شش ماه می‌شد که پیش من بودند. از جمله: حسین ملایّی؛ پیک دسته، ایرج مقدّم، مهدی ملکی و دیگران که با اولین اعزام نیروهای داوطلب «کاروان سپاهیان محمّد(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم)» در دی‌ماه سال 1364 به گردان به ما ملحق شده بودند. همگی این تازه‌واردین، افرادی بودند، با سلیقه‌ها و ایده‌های مختلف! فی‌المثل؛ علی باقری، قاضی دادگستری بود. عباس اسدی، برادر دو شهید و منصور اسدی پسری بسیار جوان و حساس... امیر آریافر، فرزند یک خانواده‌ی مرفّه تهرانی بود که مدام برایش نامه می‌آمد تا جبهه و جنگ را رها کند و به خانه برگردد.

نظرات کاربران و نقد و بررسی نونی صفر