کتاب رازی - مشاهیر خندان

من نامی ام و از کتاب بیزارم. معلمها توی مدرسه دائم از مشاهیر گذشتهی ایران می گفتند و دائم آنها را توی سرما می زدند. بالاخره کلافه شدم و آستینها را بالا زدم و خودم رفتم سراغ این آدمهای خسته کننده. چشمتان روز بد نبیند! کلی کتاب خواندم و یادداشت کردم. نتیجه اش این شد که رازی هم مثل خود ما بچه درس نخوانها بود. تا سی سالگی بازی کرد و وقتی یک دل سیر بازی کرد، رفت سراغ درس و یک شبه دانشمند شد؛ آن هم با کمک یک شربت خفن که خودش کشف کرده بود....