یکی از مشکلات شایع در زنان سرپرست خانوار افت و کاهش در کیفیت زندگی است. امروزه کیفیت زندگی به عنوان چارچوبی برای ارائه خدمات متناسب با جنبه های مختلف زندگی و تخصیص منابع، می باشد و برخی از پژوهشگران بهبود کیفیت زندگی را به عنوان مهمترین هدف مداخلات درمانی نام‌ ‌می برند (کاسچینگ، کراتگارتنر، سارتوریس، گیبل، لوپز و ماج ، 2002). نظریات متفاوتی در مورد مفهوم کیفیت زندگی وجود دارد و اغلب صاحبنظران در این زمینه توافق دارند که کیفیت زندگی، حقایق مثبت و منفی زندگی را در کنار یکدیگر در نظر می گیرد.

خانواده کانونی است که در آن ارزشهای اخلاقی، باورهای دینی و معیارهای اجتماعی از نسلی به نسل دیگر انتقال‏ می‏ یابد و زمینه رشد عاطفی و تربیت اخلاقی و اجتماعی اعضای خانواده را فراهم می سازد. بنابراین سلامت و سعادت جامعه به سلامت و پویایی نظام خانواده وابسته است و سلامت و تعادل و تعالی نظام خانوداه نیز به عوامل و ساختارهای متفاوتی بستگی دارد. امروزه روانشناسان و محققان خانواده درمانی، خانواده را همانند ارگانیزمی زیستی دارای یک سازمان منسجم و یکپارچه می دانند. آنها اعتقاد دارند که خانواده نیز به عنوان یک کل، ساختار، قوانین و اهداف، کارکرد و عملکرد معینی دارد. بالطبع خانواده با حضور زن، شوهر و فرزندان معنا می یابد. اما گاهی عواملی چون طلاق، فوت، شرایط شغلی همسر، رها شدن توسط مردان به دلایلی چون مهاجرت و بی مبالاتی موجب می شود تا بخشی از خانواده ها دچار بدکاردی شده و زنان نیز بیوه و بی سرپرست شوند و خود مسئولیت زندگی را به عهده بگیرند...

سال نشر :

1399

صفحات کتاب :

150

کنگره :

HQ۱۳۸۱‬‬

دیویی :

۳۰۵/۱۲۰۹۵۵‬‬

کتابشناسی ملی :

7445932

شابک :

978-622-6812-32-0