دوره نوسنگی ایران از میانه هزاره هفتم ق .م آغاز شد ، و آثار بر جا مانده از آن عمدتا ابزارهایی ساخته از سنگ صیقل خورده اند . جامعه آن روز از دسته مردمان یا طایفه هایی تشکیل می یافت که در دشتی حاصلخیز اقامت گزیده و از راه کشاورزی و دامداری معیشت خود را تأمین می کرده اند . لیکن درباره این دوران کهن یافته ها و مدارک ناقص ، و نظرات در شن اخت اقوام یا نژادهایی که در نجد ایران می زیسته اند بسیار مهم است.
خریداران "تاریخ هنر ایران باستان از قبل از اسلام تا دوران صفویه" این کتاب ها را هم دیده اند
