کتاب «مهندسی مدیریت در فرهنگ علوی» نوشته محمدباقر بابایی (طلاتپه) و ناشر کتاب انتشارات دانشگاه جامع امام حسین است. امروزه، آنچه از مباحث و تئوری‌های مدیریت گفته می‌شود از نوع دوم است. گویا عرصه‌های دیگری در مدیریت مطرح نشده و هر آنچه هست، همان است که در دامن غرب و تجربیات آن‌ها به وجود آمده و بشریت مرهون این پیشرفت علمی و نتایج محیرالعقول آن‌ها در سازمان و جوامع بشری می‌باشد.

غافل از اینکه ادوار تاریخ، مشحون از مدیران الهی است و به برکت وجود این مدیران جوامع اجتماعی به رگه‌هایی از علوم دست یافته و سعادت و خوشبختی انسانها، مرهون پیروی از دستورات و گزاره‌هایی است که از این حوزه برای چگونه زیستن ارائه شده است.

گزیده کتاب مهندسی مدیریت در فرهنگ علوی

واژه مهندس و مهندسی از ریشه هندسه به معنای اندازه و شکل گرفته شده و از اصول علم ریاضی است که از مقدار و اندازه بحث می‌کند و معرب کلمه فارسی مهندز به معنای اندازه‌گیری و تقدیر کننده می‌باشد و واژه‌ای است که به متخصصان ایجاد کننده طرح‌های ساختمانی و معماری اطلاق می‌گردد بنابراین، مهندسی واژه‌ای است که متضمن معنای تعیین اندازه و چارچوب می‌باشد و در عرصه‌هایی به کار می‌رود که نیازمند اندازه‌گیری و تعیین اندازه، حدود و چارچوب می‌باشد.

هنگامی که واژه مهندسی و فرهنگ در کنار یکدیگر به کار می‌رود (مهندسی فرهنگی) به‌طور طبیعی مقصود تعیین چارچوب و شاخص و در نهایت سیستم برای فرهنگ خواهد بود تا به کمک آن بتوان بستر فرهنگی را زنده و پویا نگه داشت.

کتابشناسی ملی :

۲۵۳۱۸۴۶

شابک :

‫‭‭978-964-452-326-7‬

سال نشر :

1394

صفحات کتاب :

314

کنگره :

BP۲۳۲/۶۷‏‫‬‭‬‮‭/ب۱۷م۹

دیویی :

‫‬‮‭۲۹۷/۶۵۸