این کتاب با هدف بررسی اثر بخشی فعال‌سازی رفتاری بر کاهش افسردگی و پرخاشگری مردان مبتلا به اعتیاد (مواد مخدر و مواد محرک) در حال ترک شهرستان سنندج انجام شده است.

روش پژوهش به صورت نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی مردان معتاد در حال ترک، مراجعه‌کننده به مراکز سوءمصرف مواد مخدر شهر سنندج در چهار ماهه اول سال (1/1/1394 تا 31/4/1394) بود که تعداد 30 نفر از معتادان در حال ترک به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب در دو گروه 15 نفری جایگزین شدند.

به گروه آزمایش 10 جلسه آموزش فعال‌سازی رفتاری آموزش داده شد. قبل از شروع جلسات مداخله بر روی هر دو گروه اجرا گردید. جهت سنجش متغیرها در این پژوهش از مقیاس فعال‌سازی رفتاری کانتر و همکاران (2006)، پرسشنامه پرخاشگری باس و پری (1992) و پرسشنامه ی افسردگی بک (2000)، استفاده شد. نتایج با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس یک‌راهه تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان داد که فعال‌سازی رفتاری توانسته است به‌طور معناداری علائم افسردگی و پرخاشگری را در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل کاهش دهد.

با توجه به نتایج به دست آمده می‌توان گفت که آموزش فعال‌سازی رفتاری برای افراد معتاد روش بالقوه مفیدی است که به بهبود آن‌ها کمک می‌کند و به آن‌ها اجازه می‌دهد تا افرادی را مشاهده کنند که دشواری‌های مشابهی را تجربه کرده‌اند و یک شانس مطمئن جهت گسترش و تمرین مهارت‌های جدیدشان فراهم کنند.

دیویی :

‏‫‬‭362/293

کتابشناسی ملی :

4702792

شابک :

‫‬‭978-600-459-095-2

سال نشر :

1396

صفحات کتاب :

118

کنگره :

‏‫‬‭HV5801‏‫‭‏‫‭/ف2‮الف‬2 1396