سخن از تدفین زردشتی و ایرانی نیازمند آگاهی از سنت هندی اروپایی است. از این رو، ضروری است که به اختصار گذری و نظری بر آن افکنده شود. آگاهی از باورهای هندی اروپاییان در خصوص مرگ و زندگی پس از مرگ براساس مطالعات زبان شناسی تطبیقی، متون دینی برجای مانده، دانش اسطوره شناسی، مطالعات کتیبه ها و شواهد باستان شناسی قابل بازسازی است.

در سنت هندی اروپاییان وقتی شخصی می مرد، افراد خانواده و دوستان برای او عزاداری می کردند و کالبد فرد درگذشته برای سوزاندن یا خاکسپاری آماده می شد. در هزارۀ چهارم پ.م. هندی اروپاییان، در زمانی که هنوز به دو گروه تقسیم نشده زندگی پس از مرگ به شیوه های بودند، همانند دیگر مردمان آن زمان مردگان خود را دفن می کردند.

صفحات کتاب :

342

کنگره :

DSR401‏‫‬‭/ن6ک2 1398

دیویی :

955/030727

کتابشناسی ملی :

5286137

شابک :

978-964-426-998-1

سال نشر :

1398