کتاب بازی با دکمه توفان pdf

آن روزها ـ روز های خوش کودکی ـ تماشای برچیدن دارهای قالی و هُرّای فرو ریختن شان دلم را هزار پیاله مست می کرد و زبانم را هزار عربده، تیز. به خصوص دار آن قالی هایی که بر آن ها نقش تن آدمی زادگان را پیچیده بودند. هم از این روی بود شاید، که بعد ها از میان خیل پرندگان (دارکوب) را ستودم.