رابطه فقه و حقوق در الگوی کلان نظام اسلامی

معرفی کتاب رابطه فقه و حقوق در الگوی کلان نظام اسلامی

از جمله عناصر بازسازی و پویاسازی نظام حقوقی در الگوی کلان نظام اسلامی، مقوله‌ی فهم و تبیین رابطه فقه و حقوق است. این دو دانش، در تلقی رایج در جامعه علمی کشور، به رغم آن که هر دو از دانش‌های رفتاری هستند و در بسیاری عرصه‌ها مانند بخش‌هایی از اهداف، مسائل، متدولوژی، منابع اشتراک و همسازی دارند، در جهات متعددی دارای تمایز و چاه بسا تعارض هستند.

فقه ساحتی آسمانی دارد و خاستگاه آن، فرهنگ و تمدن اسلامی است، اما حقوق ساحتی زمینی دارد و ساخته‌ی دست بشر است. در همین راستا کتاب رابطه فقه و حقوق در الگوی کلان نظام اسلامی، اثر نصیراله حسنلو؛ به بررسی و تحلیل عناوین و موضوعاتی نظیر؛ «جاودانگی شریعت و ارتباط آن با تحولات فقهی و حقوقی، روش‌شناسی استنباط حکم در فقه و حقمو و تاثیر آن بر نظم حقوقی جمهور ی اسلامی ایران، روش‌شناسی استنباط حکم در نظام حقوقی اسلام، رابطه متقابل فقه و حقوق در رفع خلأها و ایجاد ظرفیت‌های جدید حقوقی» و غیره پرداخته است.

گزیده کتاب رابطه فقه و حقوق در الگوی کلان نظام اسلامی

مفهوم جاودانگی شریعت و پیش‌فرض‌های آن
تعریف
جاودانگی شریعت به این معنا است که قوانین و مقررات اسلامی که توسط خداوند تشریع شده، ثابت و ابدی است و تا روز قیامت دارای اعتبار است. برای اثبات جامعیت شریعت، دلایل کلامی و اصولی فراوانی وجود دارد که به برخی از آن ها خواهیم پرداخت.
پیش‌فرض‌های جاودانگی شریعت
جاودانگی شریعت، چند پیش‌فرض دارد که عبارتند از:
۱. ختم نبوت: جاودانگی شریعت، ارتباط مستقیم با خاتمیت دارد. با فرض خاتمیت و نسخ شرایع گذشته توسط دین اسلام، شریعت اسلامی بر همه ادیان آسمانی حاکم است و تنها نقشه جامع و کامل شکوفایی استعدادهای مادی و معنوی بشر و وصول به قرب الهی، تحقق عدالت و نظم‌بخشی به زندگی فردی و اجتماعی، اختصاص به دین اسلام دارد.. .