در کتاب میرجهانی صفحة 79 آمده است :
چون خدا آدم و حوّا را آفرید، در بهشت به خود بالیدند و آدم به حوّا گفت : «خدا آفریده ای نیکوتر از ما نیافریده» پس پروردگار وحی فرمود به جبرئیل که دو بندة مرا به فردوس اعلی ' بیاور! چون داخل فردوس شدند دختری را دیدند بالای قطیفه ای یا فرشی از فرشهای بهشت که بر سر او تاجی از نور و در دو گوش او دوگوشواره ی پر نور بود بطوریکه از خوبرویی خود همة بهشت را روشن کرده بود...
کنگره :
BP27/2/الف35د4 1391