دانلود کتاب حزب دیالمه

معرفی کتاب حزب دیالمه

کتاب حزب دیالمه اثر رحیم مخدومی، روایتی صمیمی و پژوهشی از زندگی، اندیشه‌ها و فعالیت‌های سیاسی و مذهبی شهید سیدعبدالحمید دیالمه است. این کتاب به شیوه‌ای گفت‌وگومحور، خاطرات و روایت‌هایی از نزدیکان و همراهان شهید را گردآورده و در بخش دوم نیز مجموعه‌ای از سخنرانی‌های ایشان آورده شده است.

شهید دیالمه از چهره‌های کمتر شناخته‌شده و درعین‌حال تأثیرگذار انقلاب اسلامی است؛ شخصیتی مؤمن، بصیر و انقلابی که عمر کوتاه اما پربرکتی داشت. او در ۴ اردیبهشت ۱۳۳۳ در تهران به دنیا آمد. پدربزرگش از مبارزان دوران مشروطه و نوه‌ی آیت‌الله افجه‌ای بود. مادرش درباره‌ی او گفته است: «بدون وضو به او شیر نمی‌دادم.» پدرش، حمید دیالمه، نظامی مؤمن و انقلابی بود که خود می‌گفت: «در دوره‌ی رضا شاه در پادگان اذان می‌گفتم.» دیالمه در مسیر انقلاب، هم اهل علم بود و هم اهل مبارزه؛ درحالی‌که تحصیلات خود را تا مقطع دکترای داروسازی ادامه داد، هم‌زمان به فعالیت‌های سیاسی و فرهنگی پرداخت و در نخستین دوره‌ی مجلس شورای اسلامی به‌عنوان نماینده‌ی مردم مشهد انتخاب شد. با وجود آنکه زاده‌ی تهران بود، نامش همواره با مشهد و مردم آن گره خورده است.

او در دوران کوتاه زندگی‌اش با بینشی عمیق و نگاهی پیشرو، درباره‌ی انحرافات فکری و سیاسیِ جریان‌های آن زمان هشدار می‌داد؛ از جمله درباره‌ی بنی‌صدر، منتظری، میرحسین موسوی و عبدالکریم سروش سخن گفت. دیالمه بر خلاف بسیاری از سیاست‌ورزان ظاهراً انقلابی که بعدها در دام قدرت و ثروت افتادند، مؤمنانه زیست و صادقانه مبارزه کرد. یاران و شاگردانش اغلب از شهدا، نخبگان علمی و اسوه‌های اخلاق و بصیرت بودند. شهید سید عبدالحمید دیالمه در انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی در ۷ تیر ۱۳۶۰ به همراه جمعی از یاران انقلاب به شهادت رسید. پیکر مطهرش در مقبره شهید مفتح واقع در صحن امام رضا علیه‌السلام حرم حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها به خاک سپرده شد.

گزیده کتاب حزب دیالمه

ویژگی دیگر تشکیلات دیالمه، که بعد از انقلاب با نام «مجمع احیاء تفکرات شیعی» شهرت یافت، نخبگی قریب به‌اتفاق اعضای آن بود. دیالمه خود دانشگاهی بود و نخبه. در رشته‌ی داروسازی دانشگاه فردوسی مشهد مقدس تحصیل می‌کرد و اولین پایگاه نشر افکار و اندیشه‌های خود را نیز دانشگاه قرار داد. اگر قرار باشد وجه تمایزی بین گروه دیالمه و دیگر گروه‌های مبارزاتی قائل شویم، به جرأت می‌توانیم دست روی تقوا بگذاریم. دیالمه خود متمسک به تقوای الهی بود. در انجام واجبات و مستحبات و ترک محرمات و مکروهات دقت نظر ویژه‌ای داشت.

به همین نسبت علاوه بر این‌که مریدان خود را عالِم و آگاه به آموزه‌های دینی بار آورد، عمل دقیق به اسلام را نه با توصیه، بلکه در عمل به آنان آموزش ‌داد. او لحظه‌های زندگی خود را با اسلام محمدی آمیخت و قلبش را به آرامش و تعادل رساند. از همین رو در عین اقتدار و صلابت، صدای مخالف را با صبر و تحمل و تأمل ‌شنید و هنگام قضاوت و مواجهه با دشمن، انصاف را رعایت ‌کرد.