0.0از 0

کتاب حسین علیه‌السلام، عقل سرخ pdf

تاریخ
دسته بندی
سعید فلاحی
ویراستار
۴۹٬۵۰۰
خرید
  • الکترونیکی
هنوز نظری ثبت نشده!
اولین نظر را شما بذارید
  • معرفی کتاب
  • مشخصات کتاب

معرفی کتاب حسین علیه‌السلام، عقل سرخ

کتاب حسین علیه‌السلام، عقل سرخ شامل سه گفت‌وگو از استاد حسن رحیم‌پور (ازغدی) درباره روزهای نهم، دهم و یازدهم محرم است. این مجموعه با تمرکز بر تحلیل نهضت کربلا، سه گفت‌وگوی پیوسته را دربردارد که با عناوین «با عقل در عاشورا»، «عاشورا؛ پایان تأویل» و «حسین (ع) از مستضعفان می‌گوید» تدوین و منتشر شده‌اند.

این اثر بخشی از مجموعه‌ گفتار «طرحی برای فردا» است و دیدگاه‌های استاد حسن رحیم‌پور ازغدی را بازتاب می‌دهد. محتوای این مجموعه غالباً برگرفته از سخنرانی‌ها، تقریرات دانشجویی، نشست‌های آزاد یا آموزشی، همایش‌ها، مصاحبه‌ها و حلقه‌های نقد و بررسی از سال ۱۳۶۳ تاکنون است. سلسله مباحث «طرحی برای فردا» دارای تنوع بسیار در موضوعات است.

این مباحث طی دو تا سه دهه در گستره‌ای وسیع از پیوندگاه علوم انسانی (سیاست، اقتصاد، حقوق، تعلیم و تربیت، جامعه‌شناسی، روان‌شناسی، تاریخ، هنر و ادبیات) و فلسفه‌های مضاف، با معارف اسلامی و علوم حوزوی (فقه، اصول، کلام، فلسفه، تفسیر و حدیث) ارائه شده‌اند. ازاین‌رو، برای سهولت در انتخاب و نیز احترام به سلیقه خوانندگان، گرایش اصلی موضوع هر جلد، بر روی جلد آن درج شده است.

کتاب حسین علیه‌السلام، عقل سرخ که روایتی تحلیلی از واقعه‌ تاریخ‌ساز عاشوراست به بررسی این پرسش می‌پردازد که «پس از ارتحال پیامبر اکرم(ص) کدام دلایل و عوامل منتج به این شد که معادله‌ قوا در عرصه‌ سیاست زیر و رو شده، درک مردم از مشروعیت به کل تغییر یابد و همه امور به گونه‌ای دگرگون شود که معروف در مسند منکر نشیند و منکر رنگ معروف بگیرد و عدالت و ولایت در جامعه‌ دینی بر سر نیزه رود؟» 

رحیم‌پور ازغدی در بخش دیگری از این مجموعه به تفسیر خطبه‌ گرانمایه‌ سیدالشهدا (ع) در منا می‌پردازد و مستند به بازخوانی این خطبه، نقش علمای دین و خواص جامعه را در عرصه‌ امر به معروف و نهی از منکر تبیین می‌کند و متذکر می‌شود: «اگر اصل امر به معروف و نهی از منکر، یعنی نظارت دایمی و انتقاد و اعتراض و تشویق به خیرات و عدالت و مبارزه در برابر ظلم و بی‏‌عدالتی و تبعیض اجرا شود، سایر فرایض و تکالیف الاهی نیز اجرا می‏‌شود.» 

از دیگر مباحث این نوشتار می‌توان به تبیین مولفه‌های سیاست‌ورزی دیندارانه اشاره کرد. مولف ضمن تبیین هویت دولت دینی، این شبهه را بررسی می‌کند که تشکیل دولت‌های دینی و ارزشی در عرصه‌ سیاست، گونه‌ای رویاپردازی و اتوپیاباوری است یا رسالت گران‌قدر و هدف ممکنی است که باید به وقوع پیوندد؟ وی ضمن نقادی و رد این شبهه، با استناد به روایت‌های متعددی که برگزیده است، در نهایت این قضیه را متذکر می‌شود که فقط افرادی می‌‏توانند حکومت مورد تایید دین را تشکیل دهند و برقرار کنند که اهل سازش‌کاری و ریاکاری نباشند، افرادی که با گروه‌های فاسد در عرصه‌ سیاست و سرمایه‏‌داری‌های نامشروع معامله نکرده و محافظه‏‌کار نباشند.

رحیم‌پور، با شیوهٔ مألوف خود، تنها به نقل و روایت واقعهٔ عاشورا بسنده نمی‌کند، بلکه ریشه‌ها و علل این نهضت عظیم را می‌کاود و پیامدهای آن را تحلیل می‌کند. او عاشورا و قیام حسین (ع) را در بستر تاریخی خود معرفی می‌کند و نشان می‌دهد که حرکت سیدالشهدا (ع) جزئی از فرهنگی عمیق و ماندگار است که از عصر پیامبر اکرم (ص) بنیاد گرفته و تا امروز تداوم دارد. کتاب حسین علیه‌السلام، عقل سرخ با زبانی روشن و قابل‌فهم، ضمن بررسی وقایع کربلا و حوادث وارد بر اهل‌بیت پیامبر (ص)، ابعاد کمتر دیده‌شدهٔ این حادثهٔ بزرگ را نیز تبیین کرده و چشم‌اندازی تحلیلی و تازه از آن ارائه می‌دهد.

گزیده کتاب حسین علیه‌السلام، عقل سرخ

سؤالی که جناب‌عالی پرسیدید، همیشه پرسیدنی است که در این چند دهه به تدریج چه بر سر افکار عمومی آمد؛ زیرا محال بود کسی چون یزید بلافاصله پس از پیامبر اکرم در رأس حکومت اسلامی بنشیند. در سه دهه ای که چهار خلیفه حکومت می‌کنند و سه تن از خلفای راشدین کشته می‌شوند (خلیفه دوم عمر ترور می‌شود؛ خلیفه سوم عثمان در شورش خیابانی کشته می‌شود و خلیفه چهارم، امیرالمؤمنین ، ترور می‌شود) در این بیست و پنج سال اتفاق‌های به ظاهر کوچک، فجایع بزرگ پس از خود را کم‌کم زمینه‌سازی و توجیه کردند. ساختار انحراف آجر به آجر بالا آمد؛ ساختمان پیش‌ساخته‌ای نبود که ناگهان نصب شده باشد و مردم صبح از خواب بیدار شوند و ببینند که حکومت صدر اسلام به حکومت یزید تبدیل شده است.

چنین نبود؛ بلکه این اتفاقات به تدریج پیش چشم مردم می‌افتاد تا یک روز دیدند که اسلام به ظاهر همان اسلام است و مردم همان مردم‌اند و حکومت همان حکومت است؛ اما در واقع دیگر نه این اسلام آن اسلام است و نه این حکومت آن حکومت است و نه این مردم آن مردم هستند. منطق ابوسفیانی آرام‌آرام به زیر پوست جامعه محمدی خزید و معادله نبرد «محمد (ص) - ابوسفیان» به معادله نبرد «یزید - حسین علیه‌السلام » تبدیل شد.