کتاب اندیشه های قرآنی (جلد 1) pdf

معرفی کتاب اندیشه‌های قرآنی(جلد اول)

کتاب اندیشه‌های قرآنی (جلد اول) نوشته محسن شبانکاره‌فرد، مجموعه‌ای است که با الهام از روش علامه طباطبایی در المیزان، تلاش می‌کند مفاهیم بنیادین قرآن را ساده، روشن و درعین‌حال عمیق توضیح دهد. نویسنده هدف قرآن را هدایت انسان به سوی سعادت حقیقی معرفی می‌کند و نشان می‌دهد که انسان تنها با عبادت خالصانه، ایمان زنده و عمل صالح می‌تواند به «صراط مستقیم» برسد؛ راهی یگانه که او را از گمراهی به نور می‌رساند. در نگاه کتاب، انسان موجودی مختار است که با انتخاب‌های خود مسیر زندگی‌اش را می‌سازد، اما در عین حال هدایت و توفیق نهایی از سوی خداست. نویسنده با شرح سوره حمد، حقیقت بندگی، توحید، و مفهوم صراط مستقیم را باز می‌کند و توضیح می‌دهد که مداومت بر طلب هدایت، نشان از نیاز دائمی انسان دارد. سپس با طرح موضوعاتی مانند مرگ و حیات، برزخ، روح، و کیفیت ارتباط انسان با خدا، به حقیقتی اشاره می‌کند که زندگی دنیا تنها بخشی از مسیر تکاملی انسان است. جایگاه امامت نیز در همین مسیر معنا می‌یابد؛ امام در قرآن هدایت‌کننده‌ای معصوم است که خود محتاج هدایت نیست و به امر الهی، انسان‌ها را به سوی کمال رهبری می‌کند.

در ادامه، کتاب بر اهمیت عمل صالح، مراتب صلاح، و نقش آنها در ساختن شخصیت روحانی انسان تمرکز می‌کند و بیان می‌دارد که برخی فیض‌ها و رحمت‌های الهی نتیجه تلاش انسان‌اند و برخی دیگر از جنس موهبت‌های الهی هستند که به شایستگان عطا می‌شود. مفاهیمی مانند ذکر، شکر، شفاعت و رحمت الهی نیز در این مسیر، ابزارهای تربیتی خداوند برای رشد انسان معرفی می‌شوند. در مجموع، کتاب ندیشه‌های قرآنی (جلد اول) تصویری پیوسته از انسان، هستی و هدایت الهی ارائه می‌دهد؛ تصویری که در آن انسان با اراده، تلاش و پیوند دائمی با خدا، می‌تواند از ضعف و غفلت رها شده و در مسیر نورانی رشد و قرب الهی قرار گیرد.

گزیده کتاب اندیشه‌های قرآنی(جلد اول)

حق عبادت خدا این است که از هر دو جانب حضور باشد؛ اما از جانب پروردگار عزوجل به اینکه بنده او وقتی او را عبادت می‌کند، او را به عنوان معبودی حاضر و روبه‌رو عبادت کند و همین باعث شده که در سوره حمد در جمله (إیاک نعبد) ناگهان از سیاق غیبت به سیاق حضور و خطاب التفات شود، ... و اما از ناحیه بنده حق عبادت این است که خود را حاضر و روبروی خدا بداند و آنی از اینکه دارد عبادت می‌کند، غایب و غافل نشود، بنابراین عبادت وقتی تمام و کامل می‌شود که به غیر خدا به کسی دیگر مشغول نباشد، حتی نه امید به بهشتی و نه ترس از دوزخی که در این صورت عبادتش خالص و برای خدا است .به خلاف اینکه عبادتش به منظور کسب بهشت و دفع عذاب باشد که در این صورت خودش را پرستیده، نه خدا را و همچنین عبادت وقتی تمام و کامل می‌شود که به خودش هم مشغول نباشد که اشتغال به نفس منافی با مقام عبودیت است.