ﯾﮑﯽ از اﺳﺎﺳﯽﺗﺮﯾﻦ راﻫﮑﺎرﻫﺎی ﻣﻄﺮح ﺑﺮای اﻓﺰاﯾﺶ ﮐﯿﻔﯿـﺖ و ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ اﻃﻤﯿﻨﺎن ﺳﺎﻣﺎﻧﻪﻫﺎ، اﺗﮑﺎﭘﺬﯾﺮ ﻧﻤﻮدن آنﻫﺎ در ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﺗﻮﺳﻌﻪ و ﻧﮕﻬﺪاری آنﻫﺎ اﺳﺖ. اﺗﮑﺎﭘﺬﯾﺮی ﯾﮏ ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ در واﻗﻊ ﻧﻮﻋﯽ ﺗﺰرﯾﻖ ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪی ﺑﻪ ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ آن را ﻗﺎدر ﻣﯽﺳﺎزد ﺧﺪﻣﺎﺗﺶ را ﺣﺘﯽ در ﺷﺮاﯾﻂ رﺧﺪاد ﺧﻄﺎ اﺳﺘﻤﺮار ﺑﺨﺸﺪ. اﺳﺘﺤﮑﺎم و ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪی ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ، اﻋﻢ از ﺳﺨﺖاﻓﺰاری و ﻧﺮم‌اﻓﺰاری در ﻣﻘﺎﺑﻞ رﺧﺪاد ﺧﻄﺎ، ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﺳﺎﺳﯽﺗﺮﯾﻦ ﻋﺎﻣﻞ در اﺛﺮﺑﺨﺸﯽ ﺑﻬﺮهﺑﺮداری از آنﻫﺎ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽﺷﻮد.

کتاب اصول طراحی سامانه‌های نرم‌افزاری اتکاپذیر درﺻﺪد آن اﺳﺖ ﮐﻪ اﺻﻮل ﻃﺮاﺣﯽ ﺳﺎﻣﺎﻧﻪﻫﺎی ﻧﺮم‌اﻓﺰاری و ﺳﺨﺖاﻓﺰاری را ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ و ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮار داده و راﻫﮑﺎرﻫﺎی ارﺗﻘﺎء و ارز ﯾﺎﺑﯽ ﺳﻄﺢ اﺗﮑﺎﭘﺬﯾﺮی آنﻫﺎ را اراﺋﻪ ﻧﻤﺎﯾﺪ. اﻣﯿﺪ اﺳﺖ، اﯾـﻦ ﮐﺘﺎب ﻧﯿﺎزﻫﺎی داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن و داﻧﺶﭘﮋوﻫﺎن رﺷﺘﻪ ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﻧﺮم‌اﻓـﺰار در ﻣﻘﺎﻃﻊ ﻣﺨﺘﻠﻒ، ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮان ﺣﻮزه آزﻣﻮن و ارزﯾﺎﺑﯽ ﮐﯿﻔﯿﺖ ﻧﺮم اﻓﺰار، ﻣﻬﻨﺪﺳﺎن و ﻃﺮّاﺣﺎن ﺳﺎﻣﺎﻧﻪﻫﺎی ﻧﺮم‌اﻓﺰاری و ﺳﺨﺖاﻓﺰاری را ﺑﺮآورد.

گزیده کتاب اصول طراحی سامانه‌های نرم‌افزاری اتکاپذیر

ﺟﺎﻣﻌﯿت ﯾﺎ ﺗﻤﺎﻣﯿﺖ داده ﯾﮑﯽ دﯾﮕﺮ از وﯾﮋﮔﯽﻫﺎی ﻣﻬﻢ ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ اﺳﺖ. در ﯾﮏ ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ اﻧﺘﻘﺎل داده، ﺟﺎﻣﻌﯿﺖ داده ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺗﻀﻤﯿﻦ آن اﺳﺖﮐﻪ دادهﻫﺎی درﯾﺎﻓﺖ ﺷﺪه در ﻓﺮآﯾﻨﺪ اﻧﺘﻘﺎل داده، دﻗﯿﻘﺎً ﻫﻤﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﯾﮏ ﻣﻮﺟﻮدﯾﺖ ﻣﺠﺎز ﻓﺮﺳﺘﺎده اﺳﺖ؛ ﯾﻌﻨﯽ دادهﻫﺎی درﯾﺎﻓﺘﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﮔﯿﺮﻧﺪه ﺣﺎوی ﻫﯿﭽﮕﻮﻧﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮ، درج، ﺣﺬف ﯾﺎ ﺗﮑﺮار ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دادهﻫﺎی ارﺳﺎلی ﻧﺒﺎﺷﺪ. ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﯾﮕﺮ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ از دادهﻫﺎ در ﻣﻘﺎﺑﻞ دﺳﺘﮑﺎری ﻏﯿﺮﻣﺠﺎز را ﺣﻔﻆ ﺟﺎﻣﻌﯿﺖ داده ﮔﻮﯾﻨﺪ.

-دﺳﺘﺮس ﭘﺬﯾﺮی ﯾﮑﯽ دﯾﮕﺮ از وﯾﮋﮔﯽﻫﺎی ﻣﻬﻢ ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ اﺳﺖ. دﺳﺘﺮسﭘﺬﯾﺮی ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ ﺑﻪ معنی آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺎﺑﻠﯿﺘﯽ در ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ آن را ﻗﺎدر ﻣﯽﺳﺎزد ﺗﺎ ﺧﺪﻣﺎﺗﺶ را ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺳﻨﺪ ﻣﺸﺨﺼﺎت اراﺋﻪ ﻧﻤﺎﯾـﺪ؛ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﯽ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺎه ﮐﺎرﺑﺮان ﻣﺠﺎز ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ، ﺧﺪﻣﺎت ﻣﺠﺎز ﺧﻮد را درﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻨﻨﺪ، آن ﺧﺪﻣﺎت اراﺋﻪ ﮔﺮدد.