حوزهٔ سیاست بر محور قدرت شکل می‌گیرد و اساساً سیاست عبارت است از فعالیت‌های انسانی در زمینهٔ اتخاذ تصمیمات حاکمیتی در حوزهٔ عمومی. ساختارهای قدرتِ سیاسی در هر جامعه ممکن است با جامعهٔ دیگر متفاوت باشد؛ اگرچه در هر ساختاری نسبتی میان حاکمان و سایر افراد و گروه‌های آن جامعه برقرار است که به آن «عرصه و نظام سیاسی» گفته می‌شود.

نویسندگان کتاب آشنایی با ساختار و تحولات نظام سیاسی آمریکا بر این باورند که ایالات متحدهٔ آمریکا، با بیش از ۲۳۰ سال سابقه در تدوین قانون اساسی، امروز درگیر فرآیندهای پیچیدهٔ سیاسی شده است؛ فرآیندهایی که دموکراسیِ نمایندگی در این کشور را با چالش‌های جدّی روبه‌رو کرده‌اند. از یک‌سو، بازتولید مستمر نظام دوحزبی در ساختار رسمی، و از سوی دیگر، نفوذ روزافزون نهادها و بازیگران غیررسمی در ارکان سیاست آمریکا، چهره‌ای چندوجهی از سیاست در این کشور ساخته و این وضعیت بر سیاست خارجی ایالات متحده نیز اثرگذار بوده است. به‌گونه‌ای که بسیاری از اقدامات آمریکا در مقام ابرقدرت جهانی، نه در خدمت مردم جهان و حتی مردم آمریکا، بلکه عمدتاً در راستای منافع بازیگران قدرتمند غیررسمی قرار می‌گیرد. بر همین اساس، «اندیشکدهٔ مطالعات افول آمریکا» در پژوهشکدهٔ مشترک شهید صدر تصمیم گرفت منابع موجود در این حوزه را گردآوری کرده و با تکمیل و تعمیق آن‌ها، گزارشی توصیفی ـ تحلیلی از نهادها، بازیگران و فرآیندهای رسمی و غیررسمی نظام سیاسی ایالات متحده به‌همراه تاریخچه و چالش‌های پیش‌روی آن ارائه کند.

ساختار کتاب به این صورت است:

فصل اول به تاریخچهٔ شکل‌گیری ایالات متحده از میان مستعمره‌نشین‌های انگلیسی، تدوین قانون اساسی و ایجاد حاکمیت ملی در این کشور می‌پردازد. در فصل دوم و سوم، اختیارات و وظایف نهادهای حاکمیتی و تحولات حقوق عمومی آمریکا بر اساس قانون اساسی مرور شده است، اما با توجه به این‌که شناخت ساختار رسمی برای فهم تمام فرآیندهای سیاسی کافی نیست، فصل چهارم به ارکان ساختار غیررسمی قدرت در ایالات متحده اختصاص یافته است. فصل پنجم، بر مبنای مباحث فصول پیشین، فرآیند تصمیم‌سازی در حاکمیت سیاسی آمریکا ترسیم و تبیین می‌شود. در فصل ششم مهم‌ترین چالش‌های آیندهٔ نظام سیاسی آمریکا بررسی شده تا چشم‌اندازی روشن از مسیر پیش‌رو ارائه شود.

گزیده کتاب آشنایی با ساختار و تحولات نظام سیاسی آمریکا

موج سوم مهاجرت به ایالات متحده پس از پایان جنگ داخلی آمریکا، یعنی از اواخر قرن نوزدهم آغاز شد و تا آغاز جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۴ ادامه یافت. جمعیت این موج را حدود ۲۰ میلیون نفر تخمین زده‌اند. این‌بار مهاجران عمدتاً از جنوب و شرق اروپا بودند؛ بسیاری از مهاجران شرقی نیز یهودی بودند و برای دستیابی به آزادی مذهبی بیشتر راهی آمریکا شدند.

میان دو جنگ جهانی، «رکود بزرگ» در آمریکا رخ داد و پس از جنگ جهانی دوم نیز ایالات متحده کمک‌های مالی گسترده‌ای برای بازسازی اروپا اختصاص داد. بنابراین موج بعدی مهاجرت از دههٔ ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰، با ابتکار عمل دولت آمریکا آغاز شد. در این دوره، با تسهیل قوانین مهاجرت، دولت تلاش داشت نخبگان و ثروتمندان کشورهای جهان سوم را برای اقامت و شهروندی جذب کند تا در دهه‌های بعد بتواند از آن‌ها برای مدیریت کشورهایشان در راستای منافع آمریکا بهره گیرد. زمانی‌که اقمار شوروی از سلطهٔ آن کشور خارج شدند و در فضای فکری و رسانه‌ای پس از فروپاشی بلوک شرق، جمعیت قابل‌توجهی از مردم این سرزمین‌ها- به‌ویژه در اروپای شرقی- راهی ایالات متحده شدند.