امروزه مسائلی چون افزایش فشارهای رقابتی، دشواری‌های کسب‌وکار، محدودیت منابع، پیچیدگی‌های فناوری و تخصصی شدن امور، شتاب تحولات محیطی، عدم اطمینان به آینده، افزایش هزینه‌ها، بزرگ شدن بیش از اندازهٔ برخی از سازمان‌ها و نیز محدودیت‌های قانونی سبب شده است تا سازمان‌ها در الگوهای مدیریتی خود تجدیدنظر کرده و برای دستیابی به مزیت‌های رقابتی در دنیای کنونی کسب‌وکار و تأمین اهداف و رسالت‌های سازمان متبوع، به راهبردهای جدیدی تمایل نشان دهند. یکی از این راهبردها، تمرکز بر قابلیت، مأموریت، فعالیت یا شایستگی‌های اصلی و واگذاری فعالیت‌های غیر اصلی به منابع خارج از سازمان، یعنی «برون‌سپاری» است.

بر این اساس، به منظور فراهم کردن امکان پاسخگویی کارا و توأم با سطح مطلوب، برون‌سپاری در سازمان‌های دفاعی به دلیل وجود برخی ملاحظات و حساسیت‌ها و همچنین اختصاصی بودن فعالیت‌ها، نیاز به تأمل و دقت بیشتری دارد. طبقه‌بندی فعالیت‌ها و لزوم حفاظت از اطلاعات و فرآیندها، مانع سپردن برخی موضوعات به مجاری خارج از سازمان می‌شود؛ اما آنچه مسلم است، بخش لجستیک و پشتیبانی خدمات رزم در ساختارهای دفاعی بالاترین ظرفیت برون‌سپاری و استفاده از پیمانکاران قراردادی را دارد. در سال‌های اخیر، در لجستیک دفاعی کشور تلاش‌هایی برای استفاده از توانمندی‌های برون‌سازمانی به عمل آمده است. تأسیس شرکت‌ها، مؤسسات و ساختارهایی با ماهیت و شکل غیرسازمانی و یا واگذاری فعالیت‌ها به شرکت‌های بخش خصوصی از زمره فعالیت‌هایی است که مولود این تفکر در حوزهٔ لجستیک دفاعی محسوب می‌شود.

از آنجا که برون‌سپاری به‌عنوان یک ابزار کلیدی برای بازمهندسی فرآیندهای لجستیکی مطرح است، کتاب برون‌سپاری در لجستیک دفاعی می‌تواند مورد استفادهٔ علاقه‌مندان حوزهٔ لجستیک، اعم از صنعتی و دفاعی، قرار گیرد.

گزیده کتاب برون‌ سپاری در لجستیک دفاعی

طرح موضوع برون‌سپاری به شکل کنونی آن به دههٔ ۱۹۶۰ بازمی‌گردد و برای اولین بار در بخش بازرگانی مطرح شد. شرایط رقابتی حاکم بر بازارها و افزایش تنوع تولیدات صنعتی باعث شد تا شرکت‌های تولیدکننده کالا برای کسب سهم بیشتری از بازار، به اندیشهٔ بهره‌گیری از امکانات و توانمندی‌های برون‌سازمانی در حوزهٔ بازاریابی و فروش بیفتند.

اگرچه در گذشته بسیاری از خدمات پیمانکاری مربوط به تولید قطعات یا سیستم‌های اطلاعاتی می‌شد، اما در سال‌های اخیر بسیاری از وظایف دیگر در بخش‌های مختلف، از قبیل خدمات اداری، فعالیت‌های نیروی انسانی، ارتباط از راه دور، خدمات مشتری، لجستیک و حتی امنیت، برون‌سپاری شده است (جیلی و گریر، ۲۰۰۲).

اگرچه کاربرد واژهٔ برون‌سپاری در حوزهٔ تولید و صنعت سابقهٔ زیادی ندارد، ولی این موضوع جدیدی نیست و در گذشته نیز بسیار مورد استفاده قرار گرفته است. به عقیدهٔ آندریو و نادا کاکابادسه، واگذاری فعالیت جمع‌آوری مالیات فروشندگان به پیمانکاران توسط دولت در زمان رومی‌ها، نخستین شکل برون‌سپاری بوده است. در قرون هجدهم و نوزدهم میلادی در انگلستان، عملیات نگهداری چراغ‌های خیابان‌ها، مدیریت زندان‌ها، نگهداری خیابان‌ها و جمع‌آوری مالیات‌ها از جمله فعالیت‌هایی بوده است که به پیمانکاران واگذار می‌شده است (کاکابادسه، ۲۰۰۱).