سرچشمه خورشید

بیند چو خدا در رخ زیبای محمد
..دل‌سیر نگردد ز تماشای محمد

یزدان صدف ارض و سما خلق نفرمود
..الّا ز پی گـوهر والای محمد

چون خواست خدا حسن رخ خویش ببیند
..کرد آینه، آراسته سیمای محمد

صد پلّه به بام شرفش مانده که جبریل
..مانَد عقب از سیر دلارای محمد

از کنگرة عرش الهی‌ست فراتر
..خاک از شرف پای فلک‌سای محمد