کتاب راز شادی امام حسین (ع) در قتلگاه

معرفی کتاب راز شادی امام حسین در قتلگاه

کتاب راز شادی امام حسین (ع) در قتلگاه اثر اصغر طاهرزاده توسط انتشارات لب المیزان منتشر شده است. در کتاب راز شادی امام حسین در قتلگاه سعی شده دو موضوع مورد توجه خوانندگان محترم قرار گیرد؛ در موضوع اول علاوه بر بررسی زمینه‌هایی که منجر به شهادت امام حسین(ع) شد به این نکته می‌پردازد که باید چگونه آن زمینه‌ها را ارزیابی کرد تا امروز جامعه‌ی اسلامی گرفتار همان تفکراتی نشود که به اسم توسعه‌ی غربی زمینه‌ساز ضد ارزش‌‌شدن ارزش‌ها می‌گردد، و این که آن تفکر چه خصوصیاتی دارد و چگونه باید از آن فاصله گرفت.

موضوع دوم، توجه به روش حضرت سیدالشهداء(ع) است که حضرت چگونه توانستند جهان اسلام را از نقشه‌ی عظیم سرکرده امویان یعنی معاویه رهایی بخشند و راز این رهایی را چگونه باید جستجو کرد رازی که اصحاب حضرت متوجه آن شدند و به زیبایی تمام حضرت را یاری کردند، اما نه برای شهیدنشدن، بلکه برای تحقق زیباترین شهادت.

گزیده کتاب راز شادی امام حسین در قتلگاه

مسلّم «هرکس به هر مقامی رسید از کربلا رسید». اما آنچه بیش از همه مهم است چگونه‌دیدنِ کربلا است. اگر کربلا وطن عشق است و نوید جاودانگی و آموزشکده‌ی نهراسیدن از مرگ؛ در «چگونه‌دیدنِ کربلا» یک نگاه دیگر را نیز باید از یاد نبرد و آن؛ «چه شد که کار به قتل سلطان عشق یعنی حسین(ع)کشیده شد»؟

در «چگونه‌دیدنِ کربلا»؛ یک وقت به حسین(ع) می‌نگریم که چگونه دل‌ها را تا اوج اُنس با خدا جلو می‌برد و در دریای اشکِ شوقِ وصل غرق می‌کند و یک وقت به یزیدیان می‌نگریم که چگونه حزب اموی خواستند اسلام را از حقیقت بیندازند و به نظاره‌ی غم‌های اهل‌البیت علیهم السلام می‌نشینیم که چه خون دل‌ها خوردند.

در «چگونه‌دیدنِ کربلا»؛ یک وقت راه انسان را به سوی کعبه‌ی مقصود، در راه حسین می‌نگریم و یک وقت باید راه انحراف از اسلام را در خونِ ریخته‌ی سیدالشهداء علیه السلام ریشه‌یابی نماییم تا کربلا را با دو چشم «جمال» و «جلال» دیده باشیم.

در «چگونه‌دیدنِ کربلا»؛ هرچند ناخواسته، لحظه‌ای باید چشم از حسین علیه السلام برداشت و به لشکری چشم دوخت که سراسر ظلمات‌است و سعی نماییم جایگاه تاریخی آن لشکر را ریشه‌یابی کنیم و روح و روان آنان را کالبدشکافی نمود تا معلوم شود از کجا شروع کرده‌اند که هم‌اکنون در جبهه‌ی مقابله با حسین علیه السلام قرار دارند.

در «چگونه‌دیدنِ کربلا»؛ باید به لبخندهای حسین علیه السلام در قتلگاه نیز چشم دوخت که چه خطر بزرگی را از سر اسلام عزیز به‌در برده است که این‌چنین در خون خود قهقهه می‌زند و صدای شکر خود را از این پیروزی به آسمان بلند کرده است؟

در «چگونه‌دیدنِ کربلا»؛ اگر بصیرتِ فهم فاجعه‌ی امویان شناخته نشود که چه نقشه‌ها در سر داشتند، هرگز به فهم کربلای حسین علیه السلام نخواهیم رسید و در آن صورت به هیچ‌کجا نرسیده‌ایم.