نمای نزدیک:مهدی عابدی شاعر مجموعه «هزار و سیصد و شب» در جایی قالب شعرهای این مجموعه را صرفاً غزل و مضمونهای آن را تغزل دانسته و گفته بود: «من بیشتر به دنبال شعرهای عاشقانه بودهام، اما سعی کردهام شعرهایم به گونهای باشد که صرفاً عاشقانه نباشد، بلکه محتوای اندیشمندانه داشته باشد.» ایشان همچنین درباره انتخاب عنوان «هزار و سیصد و شب» برای این مجموعه که البته عنوان زیبایی است و بعد از انتشار، چندین شعر به تقلید یا استقبال از این فرمول دست زدند، گفته: «این عنوان استناد به این موضوع است که قرن ما قرن تاریکی است و ایران حوادث بدی را در طول تاریخ تجربه کرده است. همین نوع نگاه من سبب شد این نام را برگزینم.» مجموعه «هزار و سیصد و شب» البته که مجموعهای از شعرهای عاشقانه است و اتفاقا عاشقانههای دلنشینی هم هست اما غیر از عاشقانگیِ صرف دیگر چیزی چندان به دست نمیآید و انتظاری که نام مجموعه به عنوان یک نشانه و رمزگان فکری اجتماعی در مخاطب ایجاد میکند، چندان برآورده نمیشود. به لحاظ فنی البته کشفهای بدیع بصری عابدی امتیاز ارزشمندی است که مخاطب او را به سمت فضاهای تازه میبرد. فضاهایی که حاصل طبع آفرینشگر و تخیل خلاق شاعر هستند. در کنار اینها مهارتهای بیانی نیز باعث جذابیت شعر عابدی شده است...
کتابشناسی ملی :
م85-3148
شابک دیجیتال :
978-600-03-1457-6
کنگره :
PIR8148 /الف243ه4 1388