امتیاز
5 / 0.0
نصب فراکتاب
مطالعه در کتابخوان
2,000
نظر شما چیست؟
جان آدمی سرشته به ایمان است و تا بوده در هوای ایمان دم زده و بهانهْ بودنش نیز همین است. ازاین روست که به گواه تاریخ، هرگاه دین آسمانی در دسترس او نبوده، در سایهْ دین ساختگی و موهوم پناه گرفته تا کام عطشناک خود را به جرعه ای هر چند خیالی سیراب کند و التهاب ایمان خواهی اش را فرونشاند. از طرف دیگر، او موجودی است عاقل و سلب عقل از او، نفی اوست؛ از این روست که عقل را در تعریف ماهیت انسان آورده اند و آن را وجه ممیزهْ او از سایر حیوانات دانسته اند. پس بی وجه نخواهد بود اگر در کنار عقل، ایمان ورزی را نیز در حد ماهیت انسان بیاوریم: «انسان، عاقل ایمان ورز است»؛ یعنی انسان را آمیزه ای از عقل و ایمان بدانیم.
یکی از جنبه های مهم فردی و اجتماعی انسان، جنبهْ عقلی و ایمانی اوست؛ اما در این که ایمان در چه مقطعی از تاریخ آدمی بروز کرده است، اختلاف فراوان دیده می شود. باستان شناسان و دیرینه شناسان براساس کتاب های کهن مذهبی و آثار باستانی به دست آمده، دیدگاه های گوناگونی ارائه کرده اند. کسانی هم معتقدند که انسان در دوران ابتدایی خود هیچ گونه پیشرفتی نداشته و عاری از دین و ایمان بوده است و این احساس وابستگی به جهان بالا بعد ها بر اثر تکامل فکری برایش حاصل گردیده است.
صفحات کتاب :
303
کنگره :
‫‭BT50‫‭/م7ع7 1390
دیویی :
‫‭210
کتابشناسی ملی :
2305311
شابک :
978-964-195-356-2‬‬
سال نشر :
1390
کد کتاب :
BP0330

کتاب های مشابه عقل و ایمان