کتاب نظام حقوقی بارنامه های دریایی در حقوق ایران

بارنامه دریایی به عنوان یکی از مهمترین اسناد مورد استفاده در تجارت بین الملل همچون سایر دست آوردهای بشری بر اثر نیازمندهای قابل لمس پدید آمده و در مسیر تاریخ تکمیل شده است. این سند با توجه به پیشینه تاریخی دارای ابعاد گوناگون و منحصر به فردی است که موجب شده است تا نظام حقوقی خاصی بر آن حاکم باشد.
نقش کلیدی بارنامه در تعیین سمت و سوی دعاوی و اختلافات بین المللی و سوء استفاده مالکان کشتی از «اصل آزادی قراردادها» از یک سو و تشتت قوانین و مقررات داخلی کشورها از سوی دیگر باعث شد تا مجامع بین المللی کنوانسیون ها و پروتکل های متعددی را برای یکسان سازی و تبیین نظام حقوقی بارنامه دریایی به تصویب رسانیده و اغلب کشورها نیز با پیروی از این کنوانسیون های بین المللی اقدام به تدوین و تصویب قانون داخلی خود نمایند. قانونگذار ایرانی نیز با توجه به عدم وجود سابقه خاص در زمینه حمل و نقل دریایی در فقه و حقوق اسلامی، قانون دریایی را بر اساس کنوانسیون لاهه در سال 1343 تصویب و یک سال بعد نیز ایران را به این کنوانسیون یاد شده ملحق نمود.