صفحات کتاب

کنگره

دیویی

کتابشناسی ملی

شابک

سال نشر

<h2>معرفی کتاب با تو می&zwnj;مانم</h2>
کتاب &laquo;با تو می&zwnj;مانم&raquo;، شامل خاطرات سردار جمشید نظمی است که به قلم رضا قلی&zwnj;زاده&zwnj;علیار در انتشارات شهید کاظمی منتشر شده است. جمشید نظمی از فرماندهان خوش&zwnj;نام، باتجربه و خوش&zwnj;فکر لشکر 31 عاشورا و متولد 1339 در تبریز و از همراهان شهید مهدی باکری است. او تنها فرمانده گردانی است که در آن&zwnj;سوی دجله تا لحظۀ شهادت سردار نامدار اسلام؛ شهید مهدی باکری در کنارش ماند. این کتاب به روایت زندگی این رزمندۀ دفاع مقدس و خاطرات ایشان از شهید مهدی باکری می&zwnj;پردازد. او در بیان خاطراتش به شنیده&zwnj;ها و نقل&zwnj;قول&zwnj;ها نپرداخته، او جنگ را به چشم خود دیده و نگاه انتقادی خودش را بازگو کرده، به همین دلیل کتاب فقط بیان خاطرات نیست و این از ویژگی&zwnj;های کتاب است.
<h2>گزیده کتاب با تو می&zwnj;مانم</h2>
قبل از ظهر 18مهر1361 سوار ماشین ها شدیم و برای استراحت به محل استقرار گردان (کنار رودخانۀ سومار) برگشتیم. گردان در شیار باریکی مستقر بود. یک گروهان از گردان امام سجاد(ع) جایگزین ما شد. در خط از لحاظ مصرف آب در مضیقه بودیم و حالا اینجا رودخانه نعمتی بود. با لباس&zwnj;های خونی و کثیف که برگشته بودیم، حوالی ظهر با بچه&zwnj;های گروهان در رودخانه تنی به آب زدیم و لباس&zwnj;هایمان را شستیم. بلوز و شلوارم را شستم و پس از کلّی شوخی و آب&zwnj;تنی، بعد از ظهر به چادرمان برگشتیم. <o:p></o:p>
شلوار اضافی برداشته بودم، ولی بلوز نداشتم و زیرپیراهن سرمه&zwnj;ای پوشیده بودم و بلوز خیس را همین&zwnj;طور در هوا می&zwnj;چرخاندم و به طرف چادر می&zwnj;آمدم. نرسیده به چادرمان، دیدم آقا مهدی باکری جلوی چادر فرماندهی گردان ایستاده. از جلوی چادر تسلیحات رد شدم و رسیدم به چادر فرماندهی گردان. با آقامهدی سلام علیک کردم و پرسید: &laquo;برادر، اینجا کسی نیست؟&raquo; <o:p></o:p>
من هم گفتم: &laquo;با کی کار داشتین؟&raquo; <o:p></o:p>
گفت: &laquo;برادر رهبری.&raquo; <o:p></o:p>
توضیح دادم که با بچه&zwnj;ها رفته رودخانه برای آب&zwnj;تنی و الآن می&zwnj;آید. پرسید: &laquo;برادر جمشید کجاست؟&raquo; هاج&zwnj;وواج مانده بودم و فقط نگاهش می&zwnj;کردم. دوباره گفت: &laquo;منظورم جمشید نظمی هستش.&raquo; <o:p></o:p>
جواب دادم که شما چند لحظه صبر کنید و زود چپیدم داخل چادر. خجالت می&zwnj;کشیدم با زیرپیراهن جلوی ایشان بایستم و بگویم جمشید نظمی منم! داخل چادر را زیرورو کردم و بلوز علی پرستی دستم آمد. پوشیدم و سریع آمدم بیرون و گفتم: &laquo;در خدمتم آقامهدی.&raquo; <o:p></o:p>
پرسید: &laquo;خودت هستی؟!&raquo; <o:p></o:p>
&laquo;بله&raquo; را گفتم و به این شکل، اولین برخوردم با آقا مهدی صورت گرفت...

کتابخوان و فروشگاه کتاب

نظرات کاربران و نقد و بررسی با تو می مانم