صفحات کتاب

کنگره

دیویی

کتابشناسی ملی

شابک

سال نشر

<h2>معرفی کتاب تو دیگر بمان</h2>
<p>کتاب &laquo;<strong>تو دیگر بمان</strong>&raquo; به قلم زهرا کرباسی نگاشته شده و انتشارات شهید کاظمی آن را روانه بازار نشر کرده است.</p>
<p>کتاب &laquo;تو دیگر بمان&raquo;، روایت زندگی خدیجه براتی، همسر شهید حسین براتی، دختر شهید علی براتی و خواهر شهید احمد براتی است. بانویی که بعد از شهادت عزیزانش نخواست به بقیه وابسته باشد و خودش بلند شد، رشد کرد و قوی شد و بعد از چند سال، دوباره فرزندش را راهی سوریه کرد.</p>
<p>اگر بین همه&zwnj;ی روایت&zwnj;هایی که از زندگی همسران شهدا وجود دارد بگردید، خیلی کم پیدا می&zwnj;شود که از بعد از شهادت همسرشان بشنوید. از اینکه چطور زندگی کرده&zwnj;اند، چطوری روی پای خودشان ایستادند یا اینکه چطوری هم پدر بوده&zwnj;اند، هم مادر. این کتاب در دو بخش زندگی خدیجه براتی را قبل و بعد از شهادت عزیزانش تا راهی کردن فرزندش به سوریه روایت می&zwnj;کند.</p>
<h2>گزیده کتاب تو دیگر بمان</h2>
<p>آن وقت&zwnj;ها را شما یادتان نمی&zwnj;آید. خیلی از دخترهای مذهبی مدرسه نمی&zwnj;رفتند. دوست نداشتند چادر از سرشان بردارند. من از موقعی که خودم را یادم می&zwnj;آید، حجاب داشتم. مادرم خیاط خانگی بود. از همان وقت که خیلی کوچک بودیم، برایمان مقنعۀ بلند می&zwnj;دوخت. توی آن دوران، بعضی از دخترها قید درس را می&zwnj;زدند. یا خودشان انتخاب می&zwnj;کردند، یا خانواده&zwnj;شان دوست نداشتند دخترشان بدون حجاب مدرسه برود. بعضی&zwnj;ها هم مثل من و عمه طاهره، توی خانه سواد یاد می&zwnj;گرفتند. نه اینکه فکر کنید با کتاب&zwnj;های مدرسه؛ اما طوری یاد می&zwnj;گرفتیم که سواد خواندن و نوشتن بلد باشیم. معلم خصوصی نداشتیم. شب&zwnj;ها دور کرسی یا توی حیاط، زیر نور چراغ، جمع می&zwnj;شدیم تا عمو هدا بهمان سوره&zwnj;های کوچک را یاد بدهد. می گفت: &laquo;سوره ها را که یاد بگیرید، الفبا کاری ندارد.&raquo; عمو آیه به آیه می خواند، بعد ما تکرار می کردیم. به هوای من و عمه، بزرگ&zwnj;ترها هم گوش می&zwnj;دادند. درست است که سواد آنچنانی نداشتند؛ اما سوره&zwnj;ها را خوب می&zwnj;خواندند.</p>
<p>خوب یعنی درست و بدون غلط. آقاجون از آن طرف کرسی می&zwnj;گفت بلندتر بخوانید، یا ننه آقا زودتر از من و عمه آیه را می&zwnj;خواند. مثل یک قرار دسته&zwnj;جمعی بود برایمان. از صبح، هرچه دعا و نماز بلد بودیم، می&zwnj;خواندیم. می&zwnj;خواستیم خدا کمک&zwnj;مان کند و شب سوره&zwnj;ها را درست بخوانیم. نذر کرده بودیم که اگر الفبا را یاد گرفتیم، پول توجیبی&zwnj;هامان را به یک فقیر بدهیم. صندوق صدقات نبود. می&zwnj;خواستیم پول&zwnj;ها را جمع کنیم و برویم درِ خانۀ فقیری که توی محله&zwnj;مان بود. آقا، پدرم را می&zwnj;گویم، بهمان گفته بود: &laquo;کسی نباید بفهمد شما به فلانی کمک می&zwnj;کنید؛ چون این&zwnj;طوری آبرویش می&zwnj;رود.&raquo; ما هم وقتی در را باز کرد، پول را کف دستش گذاشتیم و فرار کردیم. انگار دزدی کرده بودیم و یک نفر دنبالمان انداخته بود. تا خانه نفس&zwnj;نفس می زدیم. یادم هست که صبر نکردیم تا کامل الفبا را بلد بشویم. خیلی زودتر رفتیم و نذرمان را ادا کردیم...</p>

تو دیگر بمان

زهرا کرباسی

انتشارات شهید کاظمی

تعداد صفحات نسخه دیجیتال

کتاب

انقلاب و دفاع مقدس

خاطرات

بانوان

شهدا

روایت زندگی بانو خدیجه براتی؛ همسر، دختر و خواهر شهید

کتابخوان و فروشگاه کتاب

نظرات کاربران و نقد و بررسی تو دیگر بمان