ویزویزک دارد می رود گل جدیدی پیدا کند ولی دلش نمی خواهد تنها برود. کدام یک از دوستانش با او همسفر می شود؟
هر کدام از داستان های این مجموعه بر اساس مفهوم حدیثی از معصومین (علیه السلام) نوشته شده و برای کودکان گروه سنی الف و ب مناسب است.

برشی از متن کتاب به دنبال گل گندم

کمی کمی که رفتند. پروانه گفت: «آخ آخ! این جا پر از پشه است، می ترسم نیشم بزنند، خودتان بروید.» و به طرف دشت برگشت.
ویزویزک و سنجاقک و کفشدوزک و بال توری به راهشان ادامه دادند. به چمن زاری رسیدند. کفشدوزک گفت: «آه! گرسنه ام شده، شته های این جا بی مزه اند. من هم برمی گردم.»
ویزویزک و سنجاقک و بال توری به راهشان ادامه دادند. آن قدر بال زدند تا به رود آبی رسیدند. سنجاقک گفت: «وای این جا چه قشنگ است! من همین جا می مانم.» ویزویزک از بال توری پرسید: «تو چی؟ می خوای مثل بقیه ادامه ندهی؟»...
ویزویزک سر تکان داد و با شادی گفت: «بله. تازه چیزی خیلی با ارزش تر هم پیدا کردم!»
همه با کنجکاوی به دور و بر ویزویزک نگاه کردند، ولی چیزی ندیدند. با تعجب پرسیدند: «پس کو؟ چی پیدا کردی؟»
ویزویزک خندید. بال توری را با نوک بال نشان داد و گفت: «یک دوست باوفا!» اما بال توری نشنید. چون از خستگی خوابش برده بود.