ضیافت بلا

معرفی کتاب ضیافت بلا

کمتر عمل مستحبی است که در روایات و سیره معصومین علیهم السلام و اولیای خدا رضوان الله علیهم اجمعین به اندازه‌ی زیارت عاشورا بر آن تاکید شده باشد! تا جایی که حتی در تشرف سیدرشتی به محضر حضرت حجت (ارواحنا فداه)، یکی از گلایه‌های سه‌گانه‌ی حضرت از شیعیان این بود که چرا زیارت عاشورا نمی‌خوانند؟! ذکر این مختصر در باب اهمیت بسیار بالای این زیارت عظیم‌الشان، که از برجسته‌ترین احادیث قدسی‌ست، ممکن است این سوال را به ذهن متبادر کند که علت این همه اهمیت چیست!؟

برای پاسخ ناگزیر هستیم به تأمل در محتوای غنی و بسیار عمیق زیارت عاشورا بپردازیم. کتاب ضیافت بلا، تنظیم متن دو دوره سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین سیدمحمّدمهدی میرباقری پیرامون مقایسۀ ارکان و مراحل سیر و سلوک متعارف و سیر و سلوک با بلای معصومین (علیهم‌السلام) است که در سال 1377 ارائه شده است. کتاب ضیافت بلا در دو فصل با عنوان های «سیر و سلوک متعارف» و «مقالات سلوکی از زیارت عاشورا» تنظیم شده و مباحثی مانند «عزم و تصمیم انتخاب معبود»، «محاسبه»، «توبه» و «رجوع الی الله»، «سلام به ولی خدا» و «علت عقب‌ماندن افراد مختلف از قافله‌ی عاشورا» را بررسی کرده است.

گزیده کتاب ضیافت بلا

انسان همراه با لذت‌ها و رنج‌هاست و اگر این دو حالت از او گرفته شود، از حرکت می‌ایستد. اگر هیچ حبّی در انسان نباشد، لذت هم به نقطۀ صفر می‌رسد. اگر هیچ‌چیز را دوست نداشته باشد، از هیچ‌چیزی هم لذت نمی‌برد و برای هیچ چیزی هم رنج نمی‌کشد؛ چون فراق و وصال در نظر او تفاوتی ندارد. باید ببینیم که سرمایۀ حب را به پای چه معبودهایی می‌ریزیم؛ به چه چیزی دل می‌بندیم و از آمدن چه چیزهایی خوشحال و از رفتن چه چیزهایی نگران می‌شویم. آنچه، بودونبودشان بر دل تأثیر می‌گذارد و انسان را تهدید و تطمیع می‌کند، چه چیزهایی هستند؟ آیا این ارزش را دارند که به آن‌ها دل بست، و آن‌ها را عبادت کرد؟ شاید سؤال شود: مگر می‌شود دنیا و نفس را عبادت کرد؟! بله، برای عبادت دنیا و نفس، چه‌ها که نکردند ؟ این معبودها گاهی انسان را به لذت هم می‌رسانند، اما باید دید که باطن آن‌ها چیست؟ «إِنَّ الْجَنَّةَ حُفَّتْ بالْمَکَارِهِ وَ إِنَّ النَّارَ حُفَّتْ بالشَّهَوَات». برای رهایی از این بندها، باید دید هر یک از معبودها چه چیزی از انسان می‌گیرند و چه چیزی به او می‌دهند. باید نگاه واسعی به آن‌ها داشت؛ باید همه را با هم دید؛ نه فقط دنیا، بلکه باید بیش از دنیا را هم دید. همچنین باید با یک نگاه جامع آن‌ها را در کنار یکدیگر نقد و قیمت‌گذاری کرد.