کتاب نابودسازی یمن

معرفی کتاب نابودسازی یمن 

کتاب نابودسازی یمن نوشته عیسی بلومی می باشد و انتشارات سروش آن را به چاپ رسانده است. نویسنده کتاب «نابودسازی یمن» به شرح شرایط و محیط عمل نقش‌آفرینان اصلی رویدادهای جنگ یمن می‌پردازد و تاکید می‌کند که ریشه‌های این جنگ به سیاست نابودی یمن بازمی‌گردد که نیروهای ائتلاف جهانی به رهبری عربستان سعودی تحت حمایت آمریکا و بریتانیا در پیش گرفته‌اند. جنگی که میلیون‌ها نفر را به نام برنامه‌های نوع‌دوستانه و حتی برنامه‌های «مترقی» انسان‌دوستانه به ورطه قحطی کشانده است.
هدف کتاب شناسایی پیوندهای میان جغرافیای یمن و مردمان آن با نیروهای جهانی‌ای است که پیوسته به بهانه‌های گوناگون به سوی یمن دست دراز می‌کنند.
نویسنده می‌کوشد از این رهگذر درکی از گذشته، حال و آینده یمن، منطقه، و حتی جهان به دست دهد. بلومی ماجراهای یمن را در بستر تاریخی شکل‌گیری قدرت‌های مالی نوپدید بین دو جنگ جهانی، جنگ سرد، پان عربیسم، ضد امپریالیسم، جهانی شدن و ظهور اسلام سیاسی بازگو می‌کند و به روایت تاریخ کشور زیبایی می‌پردازد که به تاوان خاک حاصلخیز و منابع معدنی و نیروی انسانی خود توسط نظام سلطه اقتصادی، سیاسی و فرهنگی‌ حاکم که در کتاب امپراتوری نامیده می‌شود، تاراج شده است.

گزیده کتاب نابودسازی یمن 

به مدت چندین هزار سال، ساکنان عربستان جنوبی رابطه پیچیده ای با جهان بزرگ داشته اند. یمن که تا قرن هفتم مرکز فرهنگی و تجاری مهمی برای یهودیان عربستان بود، تا همیشه به عنوان خانه اولین کسانی که به آخرین پیام خدا برای بشریت گرویده بودند، در یادها خواهد ماند. چندین قرن بعد، تاجران هلندی از تپه های پلکانی پوشیده در میان دانه های سکرآور قهوه بالا رفتند، درحالی که سربازان ینی چری عثمانی که از آلبانی، گرجستان یا کریمه وارد می شدند ادعا داشتند آن تپه ها به سلطان استانبول تعلق دارد. اما فراهم کننده زمینه این همگرایی جهانی طبقه حاکمی بود که حداقل پانصد سال قبل از ورود اروپاییان به منطقه آن را به قطب پررونق فعالیت های فکری و تجاری تبدیل کرده بود. بدین ترتیب یمن به مقصد مهاجرت فرزندان محمد بدل شد (که با لقب سید شناخته می شدند) و تا قرن نوزدهم پیوند معنوی و فکری محکمی را با جهان بزرگ برقرار کرده بودند. در پایان این قرن، زیرساخت های قابل توجهی که باران های فصلی را برای تولید ثروتی به ظاهر بی پایان مهار می کرد، فقط مریدان و فرزندان پیامبران را به خود جذب نمی کرد بلکه کارگزاران زیاده خواه سرمایه داری را نیز به دنبال سود به آنجا می کشاند.