مولانا جلال الدین محمد بلخی مشهور به مولوی شاعر بزرگ قرن هفتم هجری قمری است. وی در سال ۶۰۴ هجری قمری در بلخ زاده شد. پدر وی بهاءالدین که از علما و صوفیان بزرگ زمان خود بود به سبب رنجشی که بین او و سلطان محمد خوارزمشاه پدید آمده بود از بلخ بیرون آمد و بعد از مدتی سیر و سیاحت به قونیه رفت. مولانا بعد از فوت پدر تحت تعلیمات برهان الدین محقق ترمذی قرار گرفت. ملاقات وی با شمس تبریزی در سال ۶۴۲ هجری قمری انقلابی در وی پدید آورد که موجب ترک مسند تدریس و فتوای وی شد و به مراقبت نفس و تذهیب باطن پرداخت. وی در سال ۶۷۲ هجری قمری در قونیه وفات یافت. از آثار او می توان به مثنوی، دیوان غزلیات یا کلیات شمس، رباعیات، مکتوبات، فیه مافیه و مجالس سبعه اشاره کرد.
98993****7263عالی
1400-7-5 13:40:11
پاسخ
98903****7212واقعا اشعار زیبایی تو این اثر وجود داره
دستتون درد نکنه1396-5-26 17:59:46
پاسخ
98912****0029فوق العاده
1395-10-7 03:42:00
پاسخ
98912****0029عالی.
دستی برآتش دارم ازشعر1395-10-7 03:37:16
پاسخ
98939****4907بسیار عالی
1395-9-20 00:48:38
پاسخ
98938****4811دمتون گرم
1395-9-15 00:27:30
پاسخ
98921****3786عالی است
1395-8-29 10:13:54
پاسخ
98912****0023بسیار عالی
1395-8-24 11:57:48
پاسخ
98910****5775بسیار عالی
1395-1-25 06:41:44
پاسخ