کتاب کی پنیر مرا جابه جا کرد؟: راهی شگفت انگیز برای مقابله با هر گونه تغییر در کار و زندگی

کتاب کی پنیر مرا جابه جا کرد؟ اثری است از دکتر اسپنسر جانسون به ترجمه ی لعیا عندلیب و چاپ انتشارات ذهن آویز.
چهار شخصیت کوچک که در مارپیچی (استعاره از سازمان یا خانواده یا اجتماع) زندگی می کنند هر روز به دنبال پنیر (استعاره از آرزوها) مورد علاقه شان می گردند تا از آن تغذیه کنند و به خوشی برسند. در یکی از روزها آن ها با تغییری ناگهانی و غیرمرقبه رو می شوند و دیگر پنیری پیدا نمی کنند. در پی این تغییر هر کدام روشی متفاوت را در پیش می گیرند و بدین ترتیب قسمت های مختلف شخصیت انسان را به تصویر می کشند.
این داستان حقایقی شگرف را درباره ی تغییر آشکار می کند و چگونگی مقابله با هرگونه تغییر در کار و زندگی را آموزش می دهد.
بخشی از کتاب:
هو همان طور که یک بار قبلا فهمیده بود، دوباره متوجه شد که آنچه از آن وحشت داری، هرگز به آن بدی که مجسم می کنی نیست. وحشتی که اجازه می دهی در ذهنت شکل بگیرد، بدتر از وضعیتی است که واقعا وجود دارد.
او قبلا آن قدر از پیدا نکردن پنیر تازه وحشت داشت که حتی دلش نمی خواست جستجو کند. ولی از آن لحظه که سفر خود را آغاز کرده بود آن قدر در راهروها پنیر پیدا کرده بود که او را به جلو براند. حالا انتظار داشت پنیر بیشتری پیدا کند. همین به آینده چشم داشتن، برایش هیجان انگیز بود.
افکار قدیمی اش با ابرهای دلهره ها و ترس هایش پوشیده شده بودند. او عادت داشت به فکر این باشد که پنیر کافی ندارد، یا تا آن زمان که می خواهد پنیر نخواهد داشت.
اما از آن زمان که ایستگاه پنیر «پ» را ترک کرده بود، این افکار عوض شده بود.
قبلا باور داشت که پنیر هرگز نباید جابه جا شود و این که تغییر مسئله خوبی نیست.
حالا دریافته بود که تغییر و تحول طبیعی است، چه انتظار آن را داشته باشی چه نداشته باشی.