اندیشیدن به مشکلات و ناتوانی های روزمره، ساعتها وقت و انرژی ما را به آتش حسرتها می سپرد.حال آنکه می توانیم به پیرامون خویش و مهم تر از آن به دریای بیکران استعدادهای درونی مان با دیدی آگاهانه تر نگریسته و تاباندن نورامید، به آنها فرصت شکوفایی و رشد دهیم...
