آنچه در این کتاب آمده آمیزه ای است از پایان روزگار ساسانیان و اندیشه ی پویای نویسنده آن. دو بانوی ارجمندو توانای ساسانی، هنگامی که سرزمین پهناور ایران به کام ناهنجاری و دگرگونی فرو می رفت، بر اورنگ شهریاری تکیه زدند؛ در دوره ی شهریاری این دو بانو: «پوراندخت» و «آذرمیدخت» آرامش برقرار گردید و ایران از گزند بدخواهان آسودگی یافت. پس از آذرمیدخت، یزدگرد به پادشاهی رسید. در جنگ قادسیه که باد سام هم وزیدن گرفته بود تازیان پیروز شدند و کتاب سرفرازی شاهان ایرانی بسته شد. یزدگرد نیز رهسپار خراسان گردید. پس از فروپاشی ساسانیان گروه فراوانی از ایرانیان به همراه شهربانو و مهین بانو دو دختر یزدگرد سوم اسیر اعراب شدند و آنان را به عربستان بردند. مهین بانو از دست آنان گریخت و به چین پناهنده شد، اما شهربانو در آنجا ماندگار گردید و حلقه ی وصلت ایران آریایی و ایران اسلامی را در انگشت کرد و پیوندی ناگسستنی را پدید آورد. در این کتاب، نویسنده داستانها را بصورت شیرین و شنیدنی آرمانی می نویسد و خوانندگان را به گونه ای در فضاهای تاریخی آن روزگار قرار می دهد که آنان گاهی خود را قهرمان داستان می پندارند.
